کارشناسان معتقدند دخالت والدین در زندگی کودکان می بایست به اندازه مناسب باشد. امروزه بر خلاف پنجاه سال پیش بعضی از والدین بیش از اندازه در زندگی کودکان حضور دارند.
جیم تیلور، روانشناس ناحیه سانفرانسیسکو و مولف دو کتاب در این زمینه، سطح رابطه والدین را مشکل آفرین می‌داند: «فرهنگ عمومی، باورهای نادرستی را در والدین بوجود آورده است. اول آنکه گمان می کنند کودکانشان می‌توانند ابرقهرمان باشند که از دید آماری چندان دست یافتنی نیست. دومین مسئله اینکه فکر می کنند بهترین روش برای اینکه والدین خوبی باشند، آن است که دوست کودکانشان باشند و جایگاه خود را رها کنند. مورد سوم اینکه آن ها درک نادرستی از موفقیت دارند: آن ها تصور می کنند اگر شما ثروتمند، قدرتمند و زیبا نباشید، موفق نیستید»
وی می افزاید: « هنگامی که والدین تحت تاثیر فرهنگ عمومی جامعه قرار می گیرند، کودکان آسیب هایی جدی می بینند، چون دو محرک اصلی در زندگی کودکان، والدین و فرهنگ عمومی است». تیلور معتقد است بعضی از والدین بجای فرزندانشان زندگی می کنند: «لذت بردن از موفقیت‌های کودکانتان پسندیده است، اما هنگامی که عزت نفس و اعتماد به نفس والدین در گرو موفقیت کودکان است، شرایط هولناکی بوجود می آید. کودکان یا زیر این فشار خرد می شوند و یا موفق می شوند و در هر دو حالت واقعا ناکام خواهند بود»