چرا کودکان شیطنت می کنند؟ چرا با این که بارها و بارها هنگام بالا کشیدن از در و دیوار با سرزنش روبرو شده اند، باز هم دست از شیطنت بر نمی دارند؟
پاسخ ساده است. چون شیطنت نکردن برایشان دشوار است. نتیجه یک پژوهش جدید نشان می دهد انجام رفتار درست و شبیه به دیگران و یا شیطنت کردن کودک در مدرسه، کاملا در اختیار خود کودک نیست. این پژوهش عنوان می کند که "دانشآموز خوب بودن"، مسئله سادهای نیست. همین که دانشآموزی در میان معلم ها، کارکنان مدرسه، همکلاسیها و پدر و مادر، خوشنامی خود را از دست میدهد کسب دوباره اعتماد دیگران، کار مشکلی می شود.
هنگامی که کودکان مدرسه را آغاز می کنند، باید همزمان مهارتهای تفسیری را نیز بیاموزند تا بتوانند توصیه هایی که به آن ها می گوید چگونه باید رفتار کنند را درک کنند و برای به کار بستن آن ها تلاش کنند.
پروفسور "مگی مکلور" در این باره می گوید: "بعد از آن که خوشنامی یک دانشآموز از بین رفت، رفتارهای او به سادگی دچار سوءتعبیر می شود. یکی از مهمترین ویژگی های سال اول مدرسه آن است که مجموعه ای از کودکان با ویژگی های رفتاری مختلف را در یک کلاس در کنار هم قرار می دهد و قانون های مشخصی را برای همه آن ها به کار می برد. به این ترتیب تنوع و اختلاف رفتارها و ویژگی های آن ها با یکدیگر نیز تحمل و درک نمی شود. قوانین کلاس درس، بسیار عام هستند و دانشآموزی که این قوانین را رعایت نکند، به سرعت به عنوان دانشآموزی متفاوت قلمداد می شود."