نوزادان، از لحظه ای که به دنیا می آیند، در پی برقراری ارتباط و مشارکت هستند. آن ها شنوندگان ماهری هستند!
نتیجه یک پژوهش جدید در دانشگاه نوتردام نشان می دهد، در طول نخستین سال تولد، هنگامی که کودکان بیشتری زمان خود را به شنیدن صداها و گفت و گوی دیگران می گذرانند، خود را برای زبان باز کردن آماده می کنند. آن ها، به دقت واژه هایی را که می شنوند دنبال می کنند و آماده می شوند تا بین ۱۸ ماهگی تا دوسالگی نخستین واژه های خود را بر زبان آورند. ژیل لنی، یکی از کارشناسان دست اندرکار این پژوهش می گوید: "نوزادان همواره به دنبال سرنخ هایی در صداهایی که می شنوند هستند تا بتوانند واژه ها را تشخیص داده و یادبگیرند."
او می گوید که در پژوهش هایش دریافته که در هر جریان صدایی که تولید می شود، سرنخ هایی وجود دارد. نوزادان با دنبال کردن جریان های صوتی که می شنوند و از راه اطلاعاتی که این سرنخ ها در اختیارشان قرار می دهند، می توانند تفاوت بین فعل ها و اسم ها را درک کنند و تلاش کنند تا آن ها را یاد بگیرند. در پژوهش های این کارشناسان مشخص شده که نوزادان در یک سالگی می توانند درک کنند که در عبارتی مانند "این یک..." باید اسم یک شی آورده شود. ممکن است نوزاد مفهوم نام شی که پس از این عبارت می آید نداند، اما او می داند که این مفهوم حتما مربوط به یک شی است.
در حدود ۱۵ ماهگی، نوزادان می توانند سرنخ هایی را از عبارت های پیچیده تر نیز به دست آورند. این پژوهش اطلاعات جدیدی را به پژوهشگران درباره شیوه یادگیری زبان در نوزادان ارائه می کند. همچنین می تواند اطلاعات مفیدی برای پدر و مادرها و پرستاران کودکان باشد تا به کیفیت گفت و گو کردن با نوزادان شان بیشتر توجه کنند.
