یک کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی عوامل استرس زا را در تشدید ناخن جویدن افراد و به ویژه کودکان موثر دانست و ایده‌آل‌ترین روش مقابله با ناخن جویدن در کودک را مراجعه به روانشناسان و مشاوران و درمان ریشه‌های اضطرابی ناخن جویدن دانست.
بنت‌الهدی امیری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، از ناخن جویدن به عنوان یکی از اختلالات رفتاری با ریشه اضطرابی یاد کرد و گفت: ناخن جویدن در همه گروه‌های سنی دیده می‌شود، اما میزان بروز آن در کودکان و افراد در سنین بلوغ بیشتر است.
این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی عوامل استرس زا را در تشدید ناخن جویدن افراد اثرگذار دانست و به خانواده ها توصیه کرد برای جلوگیری از عادت کردن کودک به این کار از سرزنش کردن و تذکر دادن به آنها جلوگیری کنند، چراکه این کار بی فایده است و چه بسا اضطراب کودک را بیشتر کند.
امیری با بیان اینکه خانواده‌ها هرگز نباید به طور مستقیم در مورد ناخن جویدن کودکانشان به آنها تذکر دهند، گفت: تذکر دادن مستقیم ممکن است به ظاهر منجر به انجام ندادن این کار توسط کودک شود، اما می‌تواند در تبدیل این عادت به عادات دیگر مثل مو کندن نقش داشته باشد.
وی بهترین روش درمانی برای جلوگیری از ناخن جویدن کودکان را پرت کردن حواس آنان از این کار دانست و گفت: والدین و اطرافیان کودک باید سعی در پرت کردن حواس او از پرداختن به ناخن جویدن داشته باشند و شرایطی را فراهم کنند تا کودک با انگشت‌هایش سرگرم باشد.
این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی استفاده از خمیر مجسمه، چسب رنگی، استفاده از دستکش و مشغول کردن کودک با بازی هایی که با دست سروکار دارند را برای پرت کردن حواس کودک از ناخن جویدن مناسب دانست.
امیری ایده آل‌ترین روش مقابله با ناخن جویدن در کودک را مراجعه به روانشناسان و مشاوران و درمان ریشه‌های اضطرابی ناخن جویدن دانست و افزود: این کار باعث می‌شود تا کودک با تکنیک آرامش بخشی و آرام‌سازی عادت بد ناخن جویدن را ترک کند.
کتابک در رابطه با این موضوع، مقاله‌ی زیر را پیشنهاد می‌دهد:
راه‌هایی برای مقابله با استرس کودکان
