استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: اگر مادر، کاهش تکلم و مهارتهای اجتماعی را در هر سنی از کودک ببیند، نباید نسبت به آن بی توجه بوده و ساده از کنارش بگذرد.
دکتر مهرداد محمدیان، پژوهشگر روانپزشک که یافته های تحقیقات خود را پیرامون مشکلات روانپزشکی در اختلالات طیف اوتیسم در نخستین همایش علمی اختلالات عصبی – تکاملی ارائه داد، افزود: اولین کسی که بیماری اوتیسم کودک را تشخیص می دهد، مادر کودک است که باید پزشکان به تشخیص و احساس مادر توجه کرده و آن را دست کم نگیرند بلکه پیگیر موضوع شوند.
وی ادامه داد: تا قبل از سه سالگی کودک نباید فرصت را از دست بدهیم بلکه باید نسبت به تشخیص و شروع درمان اقدام کنیم. بیماری اوتیسم از ٩ ماهگی تا ۱۴ سالگی تشخیص داده می شود که میانگین آن، ١٣ ماهگی است.
وی به تشریح عملکرد بخش های مختلف مغز پرداخت و گفت: حجم مغز بیماران مبتلا به اوتیسم، بزرگتر از افراد سالم است و میزان و نوع اختلالات تکاملی ناشی از اوتیسم، بستگی به ضعیف یا شدید بودن بیماری دارد.
محمدیان به انجام تحقیقی درمیان محصلان هشت ساله ١١ ایالت آمریکا اشاره کرد که شیوع یک در ۶٨ نفر را نشان می دهد و قابل تعمیم به دیگر مناطق است.
وی افزود: اوتیسم در میان پسربچه ها، چهار تا پنج برابر بیشتر از دختران است و در واقع شیوع بیماری بین آنان ، یک در ١٨٩ دختر و یک در ۴٢ پسر است.
این روانپزشک تاکید کرد: هرچه تشخیص زودتر انجام شود ، نتایج درمان بهتر و بیشتر خواهد بود.
وی افزود: خوشبختانه در ایران، آزمونهای استاندارد تشخیصی از ١٨ ماهگی تا دو سالگی به کار می رود.
به گفته این پژوهشگر، کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات حسی به خصوص مشکلات خواب دارند که ۵٠ درصد بیماران با این مشکل روبرو هستند.
وی، مشکلات گوارشی و اختلالات اضطرابی را از دیگر مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم ذکر کرد و افزود: خانواده کودکان مبتلا به اوتیسم، صدمات زیادی می کشند و لذا باید به عامل ژنتیک نیز توجه جدی بشود.
