اینجا یک کتابخانه است. کتابخانه ای برای کودکان، در منطقه ای از شهر بمبئی هند. اما این کتابخانه یک تفاوت بزرگ با دیگر کتابخانه های این شهر و حتی شاید دنیا دارد. اینجا با فکر و تلاش دو کودک ۱۱ ساله ایجاد شده است.
یاش و آدویکا یک روز هنگامی که با سرویس از مدرسه به خانه برمی گشتند تصمیم گرفتند یک کتابخانه برای بچه های محله شان درست کنند.
آن ها کتاب داستان های خود را جمع کردند و در گاراژ خانه مادربزرگ آدویکا یک کتابخانه کوچک درست کردند. کتاب ها را چند روز برای فروش گذاشتند و با سودی که بدست آوردند کتاب های تازه تر و بیشتری برای کتابخانه خریدند.
این دو کودک با ذوق برای آگاه کردن دیگران از تاسیس کتابخانه با کمک خواهر و برادر کوچک خود یک پوستر نقاشی کردند و در ورودی مجتمع محل سکونتشان چسباندند. چندین نشانه کتاب درست کردند و آن ها را در بین ۱۰۰ خانه در اطراف کتابخانه پخش کردند و به ساکنان خانه ها گفتند که کتابخانه هر روز از ساعت ۳تا ۷ عصر پذیرای آن ها و کودکان شان است.
این کتابخانه کوچک دو صندلی، یک تشک و چند آویز دارد که بچه ها از خانه با خود آورده اند . آن ها برای هریک از کودکان عضو یک دفترچه دارند و در آن به دقت نام کتاب هایی که به امانت گرفته شده و روزی که باید برگردانده شوند را یادداشت می کنند.
در این کتابخانه افزون بر انواع کتاب های ادبیات کودکان مجله هایی برای بزرگ تر ها هم وجود دارد. دو سازنده خوش فکر این مجموعه، خود بسیار کتاب خوان هستند. کودکانی که به این کتابخانه رفت و آمد دارند می توانند کتاب ها را به امانت ببرند و یا همان جا بنشینند و از خواندن در کنار هم لذت ببرند. یاش و آدویکا به فکر بچه های کوچک هم هستند. آن ها را جمع می کنند و برایشان کتاب می خوانند.
کودکانی که در همسایگی این دو کودک زندگی می کنند از آن ها تاثیر بسیار گرفته اند. آن ها کتاب های قدیمی خود را به کتابخانه اهدا کرده اند.البته یاش و آدویکا تصمیم گرفته اند این کتابهای اهدایی را به یک پرورش گاه تقدیم کنند.
