فعالیت سرگرم کننده برای کودکان اوتیسم: قصه‌گویی با رنگ‌ها

فعالیت سرگرم کننده جالبی که در این مقاله ارائه شده، در پیوند با قصه‌گویی و نقاشی است که آموزگاران و پدران و مادران می‌توانند با کودکان با نیازهای ویژه‌شان انجام ‌دهند.

فعالیتی همچون درست کردن کاردستی، برای همه یک فعالیت سرگرم کننده به شمار می‌آید اما درباره کودکان مبتلا به اوتیسم، کشف کردن رنگ، شکل و تجربه کردن از راه حواس پنج‌گانه، می‌تواند منجر به جلب شدن توجه‌ و ایجاد آرامش‌ شود و البته خیلی هم بامزه باشد!

فعالیت سرگرم کننده قصه‌گویی با استفاده از رنگ‌ها

قصه‌گویی با استفاده از رنگ‌ها یک فعالیت سرگرم کننده برای کودکان مبتلا به اوتیسم است. گفتن قصه مانند کشیدن یک نقاشی است اما به جای رنگ‌ها از واژه‌ها استفاده می‌کنیم. در این فعالیت نوشتنی سرگرم‌کننده، کودک شما از رنگ و کلمه برای تعریف کردن یک قصه استفاده می‌کند. خب، اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، نه از رنگ، بلکه از رنگ‌های نمونه استفاده می‌کنند. رنگ‌های نمونه‌ای که اغلب اسم‌های منحصربه‌فرد و جالبی دارند. مانند فیروزه‌ای، کله‌غازی، زرد قناری. این اسم‌ها نقطه‌ آغاز خیلی خوبی برای ساختن یک قصه‌ خلاقانه هستند. کودک ممکن است قصه‌ای بگوید از غازی در کنار یک قناری زیبا که تاجی از فیروزه بر سر دارد. چه قصه‌ای!

 

فعالیت سرگرم کننده

برای انجام این فعالیت سرگرم کننده و نشاط‌آور چه چیزهایی نیاز دارید:

  • خودکار و کاغذ (یا کامپیوتر)
  • مجموعه‌ای از کارت رنگ‌های نمونه (در اغلب فروشگاه‌های رنگ و ابزار به صورت رایگان موجود است)
  • چسب

روش انجام:

  • به کودک بگویید پنج رنگ نمونه انتخاب کند و بر آن‌ها اسم‌های جذاب بگذارد. رنگ‌هایی که با آن‌ها می‌تواند قصه‌ جالبی بسازد.
  • او در این مرحله باید قصه‌ای بسازد که از نام رنگ‌ها استفاده کند. برای نمونه اگر پنج نامی که انتخاب کرده مادلن، دریاچه‌ یخ‌زده، ماتیک اسطوخودوس، صدف مروارید و کلاه روبان‌دار است، باید در قصه همه‌ این نام‌ها را بیاورد.
  • می‌توانید پیشنهاد کنید در هر پاراگراف سعی کند یکی از این اسم‌ها را بیاورد. برای نمونه، پاراگراف نخست می‌تواند معرفی شخصیتی به نام مادلن باشد. در پاراگراف دو مادلن به دریاچه‌ی یخ‌زده‌ای می‌رود. او ماتیک اسطوخودوس رنگش را در پاراگراف سوم گم می‌کند. دوست او در پاراگراف چهارم به یاد می‌آورد که حلقه‌ای از صدف‌های مرواریدنشان گم کرده است. و در پاراگراف پنجم دختری که کلاهش روبانی دارد، ماتیک را پیدا می‌کند. به کودک یادآوری کنید که پاراگراف‌ها باید ارتباطی معنایی با هم داشته باشند تا یک قصه بسازند.
  • در نهایت، از او بخواهید نمونه رنگ‌ها را در کنار هر پاراگراف بچسباند تا قصه را «تصویرسازی» کند و رنگ و لعابی به صفحه‌ها بدهد.

وقتی این فعالیت سرگرم کننده به پایان رسید، نویسنده‌ کوچک شما ممکن است بخواهد قصه را با صدای بلند برای شما بخواند. تلاش‌های خلاقانه‌ او را درک کنید و به طور مشخص به توصیف‌ها و جزئیات قصه اشاره کنید، دایره‌ واژگان وسیع‌تری به او پیشنهاد دهید و درباره‌ تمام قصه به صورت کلی با او حرف بزنید.

برای مطالعه بیشتر:

برگردان:
پدرام بهروزی
Submitted by editor71 on