«لباس همیشگی من» داستانی درباره دوختن و بافتن و تهیه کردن لباسی است که هر سال می‌تواند تغییر کند و باز استفاده شود. دختربچه به مادربزرگ کمک می‌کند تا برایش لباسی بدوزد. لباسی که در آن زیبا شده و آن را دوست دارد. سال بعد چون فقط قد دخترک کمی بلندتر شده، مادربزرگ به او پیشنهاد می‌دهد که با ایجاد تغییراتی لباس را دوباره مناسب استفاده کند. اما چطور؟ ... خط اصلی داستان «لباس همیشگی من» می‌تواند منجر به فعالیت‌های خلاقانه بسیاری در زمینه بازاستفاده از لباس‌ها و وسایل دور و برمان باشد.
الف) پس از بلندخوانی کتاب با پرسش‌هایی مانند پرسش‌های زیر، فضای گفتگو با کودکان را شکل دهید:
- هر سال چه اتفاق جدیدی برای لباس افتاد که مناسب استفاده دخترک شود؟
- از چه راه‌هایی می‌توان یک لباس تولید کرد؟
- مراحل دوختن یک لباس با توجه به داستان چیست؟
- چرا برای دوختن لباس اول باید اندازه گرفت و با چه وسیله‌ای این کار انجام می‌شود؟
- چه چیزهایی را دوباره می‌توانیم استفاده کنیم؟ و چه تغییراتی باید در آن‌ها بدهیم؟
- شما کدام لباس‌هایتان را خیلی دوست دارید؟ چطور می‌توانید آن‌ها را تبدیل به لباس همیشگی‌تان کنید؟
ب) برای بچه‌های کوچک‌تر با تماشای تصاویر کتاب، نام ابزارهای خیاطی را از آن‌ها بپرسید و در مورد کاربردشان صحبت کنید.
پ) با بچه‌های بزرگتر پوستری از ابزارهای خیاطی و کاربرد آن‌ها تهیه کنید.
ت) یک آدمک روی مقوا بکشید و دور آن را ببرید و با استفاده از کولاژ با تکه پارچه‌های مورد علاقه کودک، برایش لباس تهیه کنید.
ث) یکی از لباس‌های کوچک شده کودک را به انتخاب خود او با ایجاد تغییراتی توسط خود کودک (مثل چسباندن خرده‌های پارچه یا پولک) برای کار دیگری (برای مثال به عنوان لباس عروسک) استفاده کنید.
ج) برای کودکان دبستانی، با کمک هم چیزی بدوزید یا ببافید.
چ) در مورد بازیافت یکی از مواد مصرفی دور و برتان پژوهش کنید و از چرخه بازیافت پوستر بسازید.
