با آغاز جنگ داخلی و انقلاب در سال های پایانی دهه ۱۹۷۰، بسیاری از مردم کشور کوچک لائوس در جنوب شرقی آسیا، به ناچار ترک خانه گفتند و به منطقه پنینسولا در ناحیه هندوچین پناهنده شدند.
در این شرایط، چانتاسون اینتاوانگ، زنی اهل لائوس و ساکن ژاپن، باور داشت تنها پذیرفتن انسان ها به عنوان پناهنده مشکلات اصلی آن ها را برطرف نمی کند. او می خواست که به کودکان پناهنده کمک کند، بنابراین در سال ۱۹۸۲، "انجمن اهدای کتاب های تصویری به کودکان لائوس" (Association for Sending Picture Books to Lao Children) را بنیان گذاشت. این انجمن در آغاز، تنها کتاب های داستانی و تصویری ژاپنی را برای کودکان پناهنده لائوس می فرستاد.
پس از آن در سال ۱۹۹۰، انجمن فرستادن کالاها و لوازم مورد نیاز برای پشتیبانی از صنعت چاپ و نشر کتاب های کودکان در لائوس را آغاز کرد، کتاب هایی که نویسندگان و هنرمندان لائوسی برای کودکان کشورشان تهیه کنند. فعالیت هایی که در ژاپن آغاز شد، با گذر زمان در لائوس پیگیری شد و گسترش پیدا کرد. حالا ۲۵ سال پس از آغاز پروژه، انجمن، در قالب یک نهاد غیردولتی با نام "اقدام برای کودکان لائوس"، برای ترویج ادبیات و حقوق کودکان در لائوس فعالیت می کند.
از آغاز پروژه تاکنون، ۶۲۰ هزار نسخه کتاب به زبان لائوسی و در لائوس چاپ و منتشر شده است. نهاد اقدام برای کودکان لائوس، هم چنین به کتابخانه ملی لائوس و وزارت آموزش این کشور پیوسته است که از "پروژه ملی ترویج خواندن" پشتیبانی می کنند. پروژه ملی ترویج خواندن، پروژه ای است که اولویت های برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی کشور را دنبال می کند.
پروژه اقدام برای کودکان لائوس در سال ۲۰۰۸ جایزه ترویج خواندن آساهی را از آن خود کرد.
