شعر های، ابرها از محمود کیانوش

دانه زیر خاک

تِشنه مانده است

می شود هَلاک

های، ابرها

دانه نیست خواب

ناله می کُنَد:

آب، آب، آب!

های، ابرها

بَرقتان کجاست؟

رعدتان چرا

گُنگ و بیصداست؟

نیستید اگر

راستی خَسیس

خاک را کنید

خیسِ خیسِ خیسِ

پدیدآورندگان:
Submitted by admin on