روز بین‌المللی اقوام بومی، امسال به حق آموزش برای این مردمان اختصاص یافته است.
سازمان ملل در بیانیه‌ای از حق مردمان بومی برای آموزش پشتیبانی می‌کند. این بیانیه در بند ۱۴ خود می‌گوید: «مردمان بومی حق دارند تا نظام‌ها و موسسه‌های آموزشی خود را که به زبان مادری در آن‌ها تدریس می‌شود و با شیوه‌ی فرهنگی آموزش و یادگیری بومی آن‌ها هم‌خوانی دارند، ایجاد و کنترل کنند.»
تعدادی دیگر از ابزارهای بین‌المللی حقوق بشری مانند بیانیه‌ی جهانی حقوق بشر نیز حق مردمان بومی برای آموزش را به رسمیت شناخته‌اند.
چهارمین هدف دستور کار ۲۰۳۰ توسعه پایدار نیز خواهان تضمین دستیابی برابر به تمامی سطح‌های آموزشی و فن‌آموزی برای افراد آسیب‌پذیر شامل افراد ناتوان، مردمان بومی و کودکان در معرض خطر است.
با وجود تمام این ابزارهای بین‌المللی، حق آموزش برای بیشتر مردمان بومی هنوز به طور کامل به رسمیت شناخته نشده است و یک خلاء جدی آموزشی میان مردمان بومی و سایر افراد وجود دارد.
در مواردی که آمار موجود است، نابرابری‌های متعصبانه و مصرانه‌ای میان مردمان بومی و غیربومی‌ها در خصوص دستیابی به آموزش و نگهداری آن و نیز دستاوردهای آموزشی در تمام نقاط جهان وجود دارد.
موضوع آموزش در تاریخ نه تنها آینه‌ای از سوءاستفادهها، تبعیض‌ها و رانده شدن به حاشیه‌ها است که منجر به رنجش مردمان بومی شده، بلکه انعکاس‌دهنده‌ی تلاش‌های پی در پی آن‌ها برای برابری و محترم شمردن حقوقشان به عنوان مردم و همچنین به عنوان اشخاص حقیقی است.
