«نویل» داستان پسر کوچکی است که به همراه خانواده‌اش به خانه جدید اسباب کشی می‌کند. هیچ‌کس نظر او را درباره اسباب‌کشی نپرسیده است. او حالا هیچ دوستی ندارد و تنهای تنهاست و بدترین بخش ماجرا هم همین است.
اسباب کشی به منزل و محله جدید اصلا مورد رضایت پسر کوچک داستان نیست. او به فکر این است که حتما در مدرسه تنها خواهد ماند، بدون دوست و در حالی که همه او را مسخره می‌کنند. مادرش سعی دارد او را متقاعد کند که اگر کمی صبر کند همه چیز درست می‌شود و از محله جدید خوشش می‌آید؛ اما او اصلا مطمئن نیست. مادر به او پیشنهاد می‌دهد در محله گشتی بزند، شاید دوستی پیدا کند. پسر کوچک با بی‌میلی قبول می‌کند. او راه میافتد در حالی که با صدای بلند نویل را صدا می‌کند. کم کم همه به او می‌پیوندند تا نویل را صدا کنند و در همین حال هم با او آشنا می‌شوند و هم از او در مورد نویل می‌‌پرسند. موقع برگشت، نویل حس می‌کند کم‌کم به محله علاقه‌مند شده و کودکان هم حس می کنند از این پسر تازه وارد خوششان آمده است.
کتاب «نویل» داستانی است در مورد دوستی و پیدا کردن دوست و این بار به شکلی جدید پسر بچه‌ای قصد دارد این مشکل را حل کند. او به شکلی غیرمستقیم خود را به بقیه معرفی می‌کند تا دیگران با آشنا شدن با یک شخصیت جدید و خصوصیاتش حس کنند می‌توانند او را دوست بدارند؛ حتی اگر او را ندیده باشند. تصاویر و جمله‌های ساده و کوتاه هر صفحه، به درک بهتر مطلب و داستان کمک فراوان می‌کند.
«نورتن جاستر» استاد دانشگاه، معمار و نویسنده امریکایی است که در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد. بیشتر شهرت او به خاطر کتاب‌های کودکانی است که نوشته است.
«جی. برایان کاراس» متولد ۱۹۵۷ در امریکاست. او نویسنده و تصویرگر کتاب‌های کودکان است.
