کودکان در سال‌های ابتدایی زندگی خود، بیش از هر زمان دیگری، احساسات ناشناخته را تجربه می‌کنند. به همین دلیل، برای‌شان دشوار است که به نحوی سازنده این تجربه‌های شخصی را ابراز کنند. دقیقاً شبیه آشپزخانه‌ای که پر از خوراکی‌های گوناگون است، هر لحظه سرآشپز درونی‌شان تصمیم می‌گیرد ماده‌ای را با ماده‌ای دیگر ترکیب کند. اما این وسط نقش خود آن‌ها چیست؟ آیا احساسات آن چیزی است که بچه‌ها و حتی ما آدمبزرگها را کنترل می‌کند و این سرآشپز می‌تواند هر خوراکی‌ای که دلش خواست، حتی عجیب‌وغریب و بدمزه را به خورد آدم بدهد؟ یا ما اجازه داریم کنترل احساسات‌مان را به دست بگیریم؟ کتاب جذاب و دوست‌داشتنی «از ماکارونی‌های خجالتی تا تخم‌مرغ‌های هیجان‌زده» اینجاست تا برای این سؤالات پاسخی پیدا کنیم.
ما آدمبزرگها و بچه‌ها به‌طور معمول، احساسات‌مان را به 2 دسته‌ی احساسات خوب و احساسات بد تقسیم می‌کنیم. درحالی‌که چنین چیزی درست نیست. تمام احساسات خوب هستند و هیچ احساس درست و غلطی وجود ندارد.
برای مثال، وقتی‌که خوشحالیم، لبخند می‌زنیم و احساس می‌کنیم همه چیز معرکه است. در عین حال، بعضی وقت‌ها از شدت خوشحالی، کارهای عجیب‌وغریبی می‌کنیم و مزاحم دیگران می‌شویم! پس حالا چه‌کار کنیم؟ همان‌طور بلندبلند حرف بزنیم و با خنده‌ی بیش‌ازحد برای بقیه دردسر درست کنیم؟ این‌جور وقت‌ها باید کاری کنیم که کمی آرام شویم، می‌توانیم انگشت‌های دست و پای‌مان را بشماریم و چندتا نفس عمیق بکشیم تا وقتی‌که احساس کنیم، خوشحالی‌مان را کنترل کرده‌ایم. احساس نگرانی، خجالت کشیدن، وحشت و هراس، غمگین بودن، پشیمانی، دلخوری، بداخلاقی، زودرنجی و در نهایت، عصبانیت هم جزئی از وجود ما هستند. بچه‌ها و حتی ما آدمبزرگها بارها و بارها این احساسات را تجربه کرده‌ایم و می‌کنیم.
در کتاب «از ماکارونی‌های خجالتی تا تخم‌مرغ‌های هیجان‌زده» احساسات غیرملموس بر اساس ویژگی‌های منحصربه‌فردشان، به خوراکی‌هایی عینی و ملموس تشبیه شده‌اند تا کودکان آن‌ها را راحت‌تر درک کنند و در مرحله‌ی بعد به رسمیت بشناسند. کودک از این طریق می‌آموزد که اجازه دارد تک‌تک احساساتش را بپذیرد و آن‌ها را در 2 دسته‌ی خوب و بد قرار ندهد. کودک می‌آموزد که می‌تواند طعم ماکارونی‌های خجالتی را در آشپزخانه احساساتش مزه‌مزه کند و در عین حال، با راهکارهایی درست بر خجالتی بودن خود غلبه کند یا از سوی دیگر، از هیجان‌زدگی خود هنگام خوشحالی لذت ببرد و هرگاه این هیجان‌زدگی بیش‌ازحد شد، آن را در کنترل خود بگیرد.
«مارک نیمروف» و «جین آنونتسیاتا» نویسندگان کتاب «از ماکارونی‌های خجالتی تا تخم‌مرغ‌های هیجان‌زده» با ایده بکر خود درباره شناخت احساسات، این کتاب را از یک اثر تربیتی صرفِ خطابی، به کتابی جذاب برای آموزش غیرمستقیم بدل کرده‌اند. البته در این بین نباید از تصویرگری تأثیرگذار «کریستین باتوز» غافل شد.
