اسم این پسر "هنر" است. او نقاشی کردن را خیلی دوست دارد. با نقاشی هزاران کلمه حرف می زند. همیشه همراه با هنرش است. او موقع نقاشی حسابی کیف می کند. فکرش را به کار می اندازد و آدمکی با خانه و درخت می کشد.
از خستگی خوابش می برد. وقتی از خواب بیدار می شود، مادر او را با یک کار جالب غافلگیر می کند.
داستان "هنر" با درون مایه ی تربیتی- فلسفی علاقه ی کودکان را به نقاشی و بیان احساسات درونی به وسیله آن را بیان می کند. کودک شخصیت داستان بدون هیچ گونه مانعی از طرف بزرگترها و اطرافیان نقاشی می کشد و احساسات خود را بیان می کند. داستان در لایه های زیرین مفهومی فلسفی دارد که این مفهوم در متن و تصویر هر دو جلوه گر است. کتاب تصویری است و با نمایش شکل های گوناگون رنگی و زیبا، توانایی کودک را در نقاشی به تصویر می کشد. در تصاویر، رنگ ها با مخاطب حرف می زنند و ارتباط برقرار می کنند. در آخر نقش حمایتگر مادر، پایانی خوش برای مخاطب به ارمغان می آورد و به او لذت می بخشد.
