«گنجشک که بال و پر داشت» متلی درباره سختی‌های یک گنجشک مادر برای پیدا‌کردن دانه است. خطر‌هایی در راه گنجشک مادر است و تلاش می‌کند تا مسائل را به بهترین شیوه حل کند.
«گنجشک که بال و پر داشت» متلی از یک گنجشک مادر و جوجه‌اش به نام جیکو در فضای بارانی پاییز است. خانه گنجشک در پونک یا پونه‌زار است و در این هوا به دنبال خوراک برای خودش و جوجه‌اش به این در و آن در می‌زند. شب هنگام از پرواز باز می‌ماند. به زیر یک کلاه پناه می‌برد. اما بخت با او همراه نیست و گربه‌ای گرسنه در سر راه او سبز می‌شود. گنجشک به جای نمایش ناتوانی و درماندگی راه گذر هوشمندانه از این دشواری را در پیش می‌گیرد. در فرجام گربه را فریب می‌دهد تا روز فرا می‌رسد. آن‌گاه با دست پر به لانه بر می‌گردد و جیکوی گرسنه را سیر می‌کند.
«گنجشک که بال و پر داشت» به دو شکل کتاب و مجموعه کارت‌های تصویری قصه‌گویی یا کامی شی‌بای منتشر شده است. کامی‌شی‌بای، گونه ای دیداری از قصه‌گویی است و در سال‌های 1930 در ژاپن همه‌گیر شده‌است. این کارت‌ها در ابعاد بزرگ و برای قصه گویی و بلند‌خوانی طراحی شده‌اند.
«گنجشک که بال و پر داشت» به دلیل روایت شعرگونه‌اش برای کودکان جذاب و شنیدنی است و تصویرگر جزییاتی را در تصاویر در نظر گرفته است؛ جزئیاتی که برای کودکان قابل تشخیص و جذاب است.
«محمدهادی محمدی» از پژوهشگران و نویسندگان نام‌دار داستان‌های کودکان است. او جوایز بسیاری در این حوزه دریافت کرده‌است. او از پایه‌گذاران مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و یکی از دو نویسنده اصلی مجموعه 10 جلدی تاریخ ادبیات کودکان است. محمدی طرح آموزش خلاق از راه ادبیات کودکان را در ایران از سال ۱۳۷۷ پایه گذاشت. او همچنین در حوزه ترجمه متن‌های تئوریک ادبیات کودکان فعال است.
«حسن عامه‌کن» 15 سال به عنوان تصویر ساز برای کودکان، مطبوعات، مجله‌‌ها و کتاب‌ها کار کرده است. او تصویرساز و نقاش و انیماتور با بیش از ۱۰۰ کتاب منتشرشده کودک در کشورهای کره، ژاپن، انگلستان، هندوستان، فرانسه، اسپانیا، آلمان، مکزیک و پرتغال است.
در ابتدای کتاب آمده است همه درآمد و سودی که از انتشار این کتاب به دست می‌آید، از جمله حق تألیف نویسنده، برای همیشه به موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان اختصاص دارد تا در راه گسترش فرهنگ و مطالعات کودکی هزینه شود.
