مطالعه جدیدی که به بررسی سه نسل از خانوادهها می پردازد، نشان داده است "رفتار خوب پدر و مادر" بر زندگی و رفتار نسل های آینده خانواده هم اثر می گذارد.
رفتارهایی مانند مانند محبت کردن به کودکان، زیرنظر گرفتن درست فعالیتهای آن ها، پایبندی به مسئولیت در برابر فرزند و برقراری نظم و هماهنگی بلند مدت در زندگی، نه تنها بر زندگی فرزندان موثر است، بلکه بر چگونگی رفتار آینده آن ها با کودکانشان نیز تاثیر می گذارد.
به باور پروفسور "کر" -استاد دانشگاه اورگون -، در این باره فرضیه ای وجود دارد که براساس آن، افرد روشهای پرورش کودکان و طرز رفتار با آن ها را از پدر و مادر خود می آموزند.
این در حالی است که بیشتر پژوهشهایی که تاکنون انجام شده نشان می دهد ارتباط کمی میان آن چه انسان ها در کودکی تجربه می کنند و آن چه در بزرگسالی به عنوان پدر و مادر انجام می دهد، وجود دارد.
این کارشناس می گوید: "با این حال، ما دریافتیم که کودکان، تنها با دیدن رفتارهای نادرست پدر و مادر مانند خشونت و کینه و نداشتن پشتکار، آن ها را نمی آموزند. فرزندان در نوجوانی، پس از تجربه و تکرار و تقلید این رفتارها از پدر و مادر، آن ها را خواهند آموخت و با فرزندان خود، همان گونه رفتار خواهند کرد."
او ادامه می دهد: "به عنوان نمونه، اگر سعی کنید کودکتان را با ابراز خشونت و تهدید کنترل کنید، وی می آموزد که با همسالان، معلمان و در نهایت با کودکان خود، به همین شکل رفتار کند. اگر شما در برابر رفتار و زندگی کودکتان پایبند نباشید، فرد دیگری جای خالی شما را در زندگی فرزندتان می گیرد و جهان را به او میشناساند. اما، این راهنمای تازه زندگی کودک، ممکن است نوعی از زندگی ناسالم را در برابر او قرار دهد که زندگی او و فرزندانش را در آینده با مشکل روبرو کند."