"در انتهای هر درس در کتابهای "بخوانیم" پایه دبستان، اجرای نمایشنامه مرتبط با آن پیشنهاد شده است درحالی که دانشآموزان برای این کار مربی ندارند تا آن ها را پرورش دهد."
به گزارش ایلنا، همایش "کودک و نمایش" ۲۴ خرداد با حضور یدالله وفاداری و داوود کیانیان، کوشندگان تئاتر کودک و تعدادی از مربیان و آموزگاران مدرسه ها و مهدهای کودک در فرهنگسرای بهمن برگزار شد.
در آغاز این همایش، یدالله وفاداری درباره نمایشنامه نویسی برای کودکان سخن گفت و نگارش نمایشنامه برای کودکان را نیازمند به رعایت نکاتی ازجمله "اهمیت آغاز نمایش با شروع داستان و قصه" دانست و گفت: "نمیتوان نمایشهای مربوط به کودکان را از نیمه داستان شروع کرد زیرا ذهن کودک نمیتواند همزمان هم به گذشته و هم به حال فکر کند."
او هم چنین گفت وجود صحنههای غمناک در تئاتر کودک اهمیت دارد: "برای نمایشهای کودکان شادی و غم همزمان لازم است زیرا کار کودک اگر فاقد تنوع باشد، یکنواخت میشود و کودک را خسته میکند. در هر لحظه از نمایش باید به کودک چیزی را ارائه داد تا او به کار جذب شود."
وفاداری به گفته ای از یکی از بزرگان تئاتر کودک در جهان اشاره کرد که "هرگاه دیدید صدای صندلیها میآید و بچهها تکان میخورند، بدانید در کار خود موفق نبودید" اشاره کرد و گفت: "حضور "غم" در نمایشهای کودکان باید کمتر از ظرفیت آن ها باشد زیرا اگر در اندازه یا بیشتر از ظرفیت کودکان باشد، آن ها را غمگین می کند و بیرون آوردن آن ها از فضای به وجود آمده دشوار خواهد بود، همچنین "شادی" باید تا اندازه ای بیشتر از ظرفیت کودکان در نمایش وجود داشته باشد تا بتواند کسانی را نیز که ظرفیت بالاتر دارند، راضی کند."
او، استفاده از صحنه های زیبا و ساده در نمایش کودک را برای ساده سازی کار کودکان برای بازسازی چنین فضایی در خانه مهم برشمرد و توضیح داد: "کودک مخاطب باید صحنه ای را که در نمایش میبیند، بتواند در خانه تکرار و بازسازی کند تا براساس روش تمرین و تکرار، چیزها را یاد بگیرد."
این فعال تئاتر کودک بر حضور شخصیتهای داستان روی صحنه براساس علتی مشخص، معرفی شخصیتهای نمایش نه براساس رقص و آواز بلکه در جریان کنشها و رفتارهایی که آن ها از خود نشان میدهند، اشاره به تعدادی "ترین" نظیر بهترین، زیباترین، و یا شادترین در نتیجهگیری نمایش در نگارش و اجرای نمایش برای کودکان تاکید کرد و از شعر و موسیقی به عنوان عنصری که بچهها با آن همدلی و همخوانی میکنند، تاكيد کرد.
داوود کیانیان، فعال و پیشکسوت تئاتر کودک، دومین سخنران این همایش بود که از فرهنگسرای بهمن به سبب کارهای ویژه در زمینه تئاتر کودک تشکر کرد و صحبتهای خود را با دسته بندی تئاتر کودک به سه بخش تئاتر خلاق، تئاتر کلاسی و تئاتر مدرسه ای آغاز کرد.
او، به کاربردهای نمایش و تئاتر برای کودکان اشاره کرد و گفت: "لذت و سرگرمی، مهم ترین کاربرد نمایش برای کودکان است زیرا کودکان بازی و نمایش را دوست دارند و برای آن ها جذابیت ویژه دارد و بنابراین از این راه مطالب را بهتر یاد میگیرند و بیشتر در ذهن شان ماندگار خواهد شد."
کیانیان از آموزش بهعنوان دومین کاربرد نمایش برای کودکان نام برد و نمایش را دارای گنجایشهای فراوان توصیف کرد که هرنوع آموزش در هر زمینهای را میتواند پوشش دهد.
او همچنین افزایش اعتماد به نفس، ماندگاری و ارضای یکی از غرایز آدمی را از دیگر کاربردهای مهم تئاتر کودک برشمرد و از شیوه بیان مطلب در کتابهای "بخوانیم" پایههای دبستان که در انتهای هر درس اجرای نمایشنامه مرتبط با آن را میخواند، ابراز تعجب کرد و گفت: "در انتهای هر درس در کتب درسی دانشآموزان، پیشنهاد اجرای نمایش داده است درحالی که دانشآموزان برای این کار مربی ندارند که آن ها را پرورش دهد."