کتابک برآن است که به مناسبت روز جهانی صلح، مجموعه ای از روایت هایی را منتشر کند که بیانگر تلاش آموزگاران گمنام برای ترویج و آموزش صلح در جهان است. روایت هایی که در اینجا و در هفته های آینده می آیند پیش از این با نام The Quiet Peacemakers در یونسکو منتشر شده است. این توضیح لازم است که ممکن است شرایط سیاسی و حکومتی هریک از موارد عنوان شده در این داستانها، در زمان مطالعه تغییر یافته باشد:
نه برای آنان کنفرانس مطبوعاتی ترتیب می دهند، نه عکسی و نه تقدیر و جایزه جهانی و نه دستی که برای تبریک پیش آمده است. از"بانیان بی صدای صلح": آموزگارانی که به دور از چشم همگان تمام نیروی خود را صرف ایجاد یا بازسازی صلح در کلاس می کنند و تلاش هایشان نادیده گرفته می شود.
گرچه این آموزگاران در مناطق مختلف جهان با درگیری های داخلی، مانند الجزایر، بوسنی و هرزگوین، ایرلند شمالی، سریلانکا یا کشورهایی به اصطلاح آرام مانند فرانسه یا ایتالیا و ایالت متحده آمریکا زندگی و کار می کنند، اما ماموریت شان تنها آموزش است. این ماموران، دانش آموزان را به ابزارهایی برای پیروزی بر تنش های منطقه خود مجهز میکنند.
همانند هشت آموزگاری که داستان شان در این متن آمده، تمامی آموزگاران در سراسر دنیا با روش های خود به دانش آموزان آموزش میدهند که چگونه به کسانی که با آنان متفاوت هستند احترام بگذارند. آنان در شرایطی همچون درگیریهای نظامی، قومی و نژادی، یا آشفتگیهای داخلی، به دانش آموزان خود صلح و بردباری میآموزند. بنابراین، آموزش رمز ایجاد صلح در ذهن کودکان خواهد بود. همانند قانون اساسی یونسکو، آزیجادا بروویچ، آموزگاری در بوسنی، میگوید:" زمانی می توانید بردباری را آموزش دهید، که خود نیز بردبار باشید."
عملکرد این آموزگاران، فراسوی مثال هایی است که در اینجا گفته شده است. بنابراین ما باید به این چنین آموزگارانی کمک کرده و از آنان حمایت کنیم تا ارزش های زندگی را آموزش دهند. ما باید آنها را به ابزار آموزشی مناسب مجهز کنیم. کتابهای درسی باید با دقت آموزش داده شوند تا پیش داوری و نادرستی به کودکان انتقال داده نشود.
فدریکو مایر- دبیرکل پیشین یونسکو در پاریس- می گوید: "چه تعداد از صفحات کتابهای تاریخ به جنگهای قرن بیستم اختصاص دارد و چه تعداد به پیروزی ها و صلح؟ همه ما اطلاعات بسیاری درباره امپراطوریها و ژنرال ها داریم، اما در مورد دانشمندان، نویسندگان و هنرمندان چطور؟ باید تاریخ را چه در کتابهای تاریخ و چه در آموزش عمومی خلع سلاح کنیم. تاریخی که اغلب فقط جنگ و درگیری است."
یونسکو در سال ۱۹۹۳، پنج اکتبر را روز جهانی معلم نامگذاری کرد تا توجه همگان را به این افراد و شرایط کاری نامناسب شان در بسیاری از کشورها جلب کند. دبیرکل یونسکو و سازمان آموزش بین الملل این سازمان، در جشن پانزدهمین سالروز معلم با یکدیگر متحد شدند و در پنجاهمین سالروز قطعنامه حقوق بشرعنوان کردند: "ما توجه شما را به نقش ازلی معلمان در امر آموزش و برقراری صلح جلب می کنیم . آموزگاران در سازندگی آینده نقش مهمی را ایفا می کنند. بیایید به آنها کمک کنیم تا مذاکرات جنگ را به سوی آموزش شهروندی تغییر دهند."
ادامه دارد...