شعر بابا بزرگم از عباس یمینی شریف

بابابزرگ پیرم

دستشو من می‌گیرم

چه خوب و مهربانه

چه شاد و خوش زبانه

موهای مثل برفش

بامزه کرده حرفش

چین و چروک رویش

با موهای ابرویش

چه خوبه و چه زیبا

همیشه شاده با ما

هرجا او را می‌بینم

رو زانوش میشینم

قصه میگه برایم

میاد تو بازی‌هایم

پهلوی من میمانه

کتاب برام می خوانه

او خیلی خوب و داناست

خیلی مواظب ماست