دویدم و دویدم از قصه های عامیانه و متل های قدیمی ایران است که به دلیل تکرار کلمات مشابه و آهنگی که در جملات آن وجود دارد، برای کودکان بسیار شیرین و جذاب است و به راحتی به خاطر سپرده می شود.
این کتاب در کنار تصاویر ساده اما روایتگر و با استفاده از نمایش کلمات به زبان اشاره، برای کودکان ناشنوا مناسب سازی شده است.
شخصیت اصلی داستان، گل بهار، درکنار هرتصویر که بخشی از داستان را روایت می کند، کلمات را یک به یک با زبان اشاره نمایش می دهد.
داستان به دلیل تعداد کلمات محدود ۳۸ کلمه، استفاده از تنها یک ضمیر من و افعال ساده ای مثل بردم، دیدم و خوردم ، که استفاده روزانه دارند، بسیار ساده و روان است و درحوزه درک مفاهیم کودک ناشنوا حرکت می کند و کلمات تازه ای نیز به گنجینه کلمات او می افزاید.
کتاب به گونه ای طراحی شده است که کودک ناشنوا می تواند با دیدن تصاویر در کنار هرجمله، با شکل ظاهری کلمات و مفهوم آن ها آشنا شده و با دیدن اشاره های مرتبط با کلمات به "زبان اشاره" که تنها وسیله ارتباطی ناشنوایان است تسلط و مهارت بیشتری ﭘیدا کند. کودک شنوا نیز با خواندن این کتاب نه تنها با متلی شیرین و ساده آشنا می شود و از تصاویر آن لذت می برد، بلکه با آشنایی با زبان اشاره می تواند قدم به دنیای همسالان ناشنوایش بگذارد.
