سلامت و بهداشت پایه ی زندگی و فعالیت های انسانی است. اگر به عبارت معروف «پیشگیری بهتر از درمان است» باور داشته باشیم، بدیهی است که آموزش بهداشت از دوره ی کودکی به شکل ها و با راه های ساده، بهترین روش پیشگیری از بیماری های گوناگون در مراحل بعدی زندگی است.
آموزشگر یا مروج، افزون بر ترتیب دادن برنامه ی خواندن جمعی کتاب های گیرا و سودمند در زمینه ی سلامت و بهداشت، می تواند ده ها فعالیت برای گسترش درک دانش آموزان و مخاطبان در این گستره برنامه ریزی کند:
- اومی تواند از مخاطبان بخواهد جدولی از روزهای هفته ترتیب دهند و در هر روز غذا یا خوراکی هایی را که می خورند (صبحانه – ناهار – میان وعده – شام) درآن یاد داشت کنند. سپس این جدول ها را به کلاس بیاورند و غذایی (غذاهایی) را که میان خود یا خانواده های اکثریت آن ها مشترک است، بیابند. بعد گروه بندی می شوند تا درباره ی سودمندی ها یا زیان های موادی که در آن غذا (غذاها) یا خوراکی ها به کار رفته است، پژوهشی انجام دهند. در صورت امکان کالری هر غذا یا خوراکی را تعیین کنند و نتیجه ی این پژوهش را به صورت گزارش بفرستند.
- درباره ی بیماری ها یا ناراحتی های (احتمالی) گاه به گاه جسمی خود و اعضای خانواده شان یا بیماری های خاص و بیماری های ارثی در خانواده ی خود گزارش تهیه کنند و به کلاس بیاورند. پس از آن درباره ی میزان استراحت روزانه و شبانه، ورزش (ورزش های) خود و خانواده شان جدولی تهیه، و در آن ها ثبت کنند که در روز، هفته یا ماه چند ساعت به استراحت و نیز ورزش اختصاص می دهند.
- آن گاه جدول ها را کنار هم بگذارند و تلاش کنند میان تغذیه، بیماری، استراحت و ورزش رابطه ی معنادار برقرار کنند و هرگروه گزارش نتایج مقایسه ی خود را بنویسد و به کلاس ارائه دهد. اگر چه ممکن است نتایج به دست آمده از این فعالیت ها کاملاً علمی نباشد، توجه دانش آموزان و مخاطبان را به ارزش غذاها و نقش آن ها در بروز بیماری ها، اهمیت خواب و استراحت کافی و نیز ورزش در سلامتی جلب خواهد کرد.
- در صورت امکان می توان از بهورزان، بهداشت یاران، پزشکان عمومی و متخصص برای حضور در کلاس ها و گفت و گو درباره ی کار بچه ها یا ارائه ی اطلاعات بهداشتی استفاده کرد.
