شترها پشت سرهم راه بیابان بی پایان را در پیش گرفته و می روند. شاید برای اهالی روستایی دورافتاده در جایی که هیچ اتوموبیلی نمی تواند به آن برسد آب، غذا یا پوشاک می برند.
شاید هم مردمی به شیوه روزگار پیشین در صحرا با کاروان شتر به سفر می روند.
اما نه، این شترها بار کتاب دارند و برای یک میلیون نفر از مردم منطقه ای دورافتاده و محروم در شمال شرقی کنیا لذت و آگاهی می برند. کتاب هایی که بر روی این شترها از روستایی به روستای دیگر می روند تنها کتابخانه این منطقه را تشکیل می دهند.
رفت و آمد به این منطقه از کنیا بسیار دشوار است و بیشتر جابجایی ها با شتر انجام می شود. از آنجا که بیشتر مردم این ناحیه باسواد هستند سازمان کتابخانه ملی کنیا (KNLS ) در سال ۱۹۹۶ تصمیم گرفت کتابخانه ای سیار برای آن ها بسازد. در آغاز جابجایی این کتابخانه سیار با سه شتر شروع شد و تا سال ۲۰۰۲ سه شتر دیگر هم به آن ها اضافه شد تا دانش آموزان مدرسه ها و بزرگتر ها کتاب های بیشتری برای خواندن داشته باشند.
مردم این منطقه از کوچک و بزرگ از کتابخانه شان بسیار خوب نگهداری و از خدمات آن استفاده می کنند. فراهم کردن چنین خدماتی برای مناطق محروم نیاز به یک پشتیبانی و راهکاری برای با دوام شدن دارد تا بتواند ادامه یابد و توسعه پیدا کند.