چطور یک مدرسه دوست‌دار کتاب بسازیم:
۱. آیا در این مدرسه ارتباط خانه-مدرسه‌ای وجود دارد، جایی که با والدین درباره کتاب‌های خاص، کتابخانه‌ها، فروشگاه‌های کتاب، نشریات، باشگاه‌های کتاب‌خوانی و نمایشگاه‌های کتاب حرف بزنند. جایی که شاید کودکی خاص و مراقب‌هایش را جذب کند؟
۲. آیا مدرسه در طول سال با نویسندگان، تصویرگران، قصه‌گویان، کتاب‌داران و شیفتگان کتاب رویدادهای کتابی برگزار می‌کند؟ که بیایند و برای بچه‌ها و والدین حرف بزنند و برنامه اجرا کنند؟
۳. آیا مدرسه نمایشگاه کتاب گروهی راه می‌اندازد و از کتاب‌فروشی‌های محلی و کتاب‌فروشی‌های تخصصی هم دعوت می‌کند؟ و آیا کتاب‌هایی برای امانت یا خرید دارد تا از نویسندگان، سخنوران، هنرپیشگان و قصه‌گویان مدعو حمایت کند؟
۴. آیا در مدرسه کسی هست که برای مدیریت کتابخانه مدرسه آموزش دیده باشد و به این کار علاقمند باشد و آماده توصیه دادن به معلمان باشد تا در مورد کتابخانه‌های کلاسی‌شان به آنها کمک کند؟
۵. آیا مدرسه برای معلمان، والدین و کودکان باشگاه‌های کتاب‌خوانی برگزار می‌کند؟
۶. آیا مدرسه به تمام والدین درباره کتابخانه‌های محلی و کتاب‌فروشی‌های محلی اطلاعات می‌دهد (شاید به صورت یک بسته جذاب)؟
۷. آیا مدرسه و خود کلاس‌ها به صورت انفرادی نویسنده یا تصویرگری را برای هفته، ماه یا ترم برمی‌گزینند و حول آن نویسنده و تصویرگر تحقیق و بررسی می‌کنند و کار خلاقانه انجام می‌دهند؟
۸. آیا کودکان خودشان کتاب درست می‌کنند؟ آیا این کتاب‌ها در دسترس همگان در مدرسه و والدین قرار دارد؟ آیا مدرسه والدین را ترغیب می‌کند که بیایند و با بچه‌ها کتاب درست کنند؟ آیا مدرسه این کتاب‌ها را به اندازه فعالیت‌های مهم دیگرش مورد ستایش و تجلیل قرار می‌دهد و گرامی می‌دارد؟
۹. آیا مدرسه، بچه‌ها را ترغیب می‌کند که با استفاده از نقدهای شاخص، جمع‌بندی گروهی «کتاب خوب هفته»، پوسترهای کتاب و امثال آنها با هم کتاب مبادله کنند؟
۱۰. آیا مدرسه هر لحظه برای مثال بازدید از موزه‌ها، بازدید کارشناسان و گردش‌های علمی را غنیمت می‌شمارد تا از این رویدادها و فعالیت‌ها با کتاب حمایت کند و از همه کوچک و بزرگ بپرسند که کتاب‌های مورد علاقه‌شان چه هستند و وقتی بچه بودند چه کتاب‌هایی را دوست داشتند؟
۱۱. آیا پروژه‌های مدرسه‌ای همگانی در اینجا رواج دارد؟ (مثل ماهِ تاریخِ سیاه پوستان) که یک موضوع یا زمینه، مورد حمایت همه نوع کتابی، از هر ژانری و برای تمام سنین قرار گیرد؟ آیا در این موارد مدرسه غرق در کتاب خواهد شد؟
۱۲. آیا نشست‌ها و کلاس‌ها غالباً جای آن هست که وقتی کودکان شیفته چیزی –هر چیزی!– شوند به کتاب یا آنچه در آن است رجوع کنند؟
۱۳. آیا میز اتاق مدیر و معلمان در جایی قرار دارد که کتاب‌های خاص، مهیج، انگیزه‌بخش، همیشه در تغییر، عجیب و غریب، قدیمی و اسرارآمیز پنهان شده‌اند؟
۱۴. آیا مدرسه نقد کتاب‌های کودکان که در مجله‌های تخصصی صفحات نقد و بررسی روزنامه‌ها و اینترنت منتشر می‌شوند را نگهداری و استفاده می کند؟
۱۵. آیا موقعیتی فراهم می‌شود که بچه‌ها حداقل یک‌بار در هفته فقط کتاب بخوانند، گوش بدهند و به روشی آزاد در مورد آن گفت‌وگو کنند؟
۱۶. من فکر نمی‌کنم شدنی باشد که معلمان جلسه‌ای را برای کمک به والدین در درک چیستی ادبیات برگزار کنند، بدون این‌که در کتابخانه حضور داشته باشند و زمانی را صرف دیدن کتاب‌ها کنند، از جمله کتاب‌هایی چون «so much» اثر تریش کوک و هلن اکسنبری، «I want my potty» اثر تونی راس، «سگ من، داگر» اثر شرلی هاگز، کتاب های آنتونی براون، پنی دانبر، میشل فرمن، مایک اینکپن، لارن چایلد، کوئنتین بلیک، کالین مک ناتان، اما چیچستر کلارک و خیلی خیلی‌های دیگر...
۱۷. در کتابخانه مدرسه کتاب‌هایی دارند که با نمایش‌های تلویزیونی و فیلم‌ها مرتبط باشند.
۱۸. معلم‌ها می‌توانند و می‌باید جلسه‌ای با والدین بگذارند با یک بخش بلندخوانی، مثلا شاهکاری از جولیا دونالدسون/ اکسل شفلر، با مشارکت اجباری!
۱۹. والدین و پدربزرگ/ مادربزرگ‌ها می‌بایست ترغیب شوند که کتاب‌ها و مجلاتی را که از دوران کودکی خود نگه داشته‌اند، با خود بیاوند و نشان دهند، مهم نیست که چقدر معمولی باشند.
۲۰. راه‌اندازی دوباره دوره‌های ادبیات کودکان در دوره‌های آموزشی معلمان و دستیاران معلمان.
