یكی از اعضای طرح سبد خواندن خانه كتابدار کودک و نوجوان، با الهام از این طرح در آذر ماه سال ۸۹ دست به کار جالبی در مجتمع مسكونی خود زده است.
مهتاب رمضانی، ۵۰ نسخه كتاب بر روی میزی در كنار آسانسور طبقه همكف ساختمان كه به شكل مناسبی آراسته، قرار داد و با یادداشتی بر روی وایت برد، ساكنان مجتمع را به کتابخوانی دعوت کرد. او از همسایه هایش دعوت کرد تا كتاب مورد علاقه خود را به امانت ببرند و در تاریخ ثبت شده برروی برد آن را برگردانند. این ساختمان دارای ۱۰ واحد است و نزدیک به ۱۰ – ۱۲ كودك و نوجوان و جوان بین ۳ تا ۱۹ ساله در آن زندگی می كنند.
نكته جالب توجه این بود كه در كمتر از ۲ ساعت دیگر هیچ كتابی روی میز نبود. كتاب ها به سبب تنوعی كه داشت، مورد توجه همسایگان قرار گرفت وبیشترین استفاده كننده كتاب ها هم كودكان بودند. بر اساس پرسشنامه هایی كه برای ارزیابی به آن ها داده شده بود، ساكنان مجتمع از اجرای طرح خوشنود بودند، اما این کار كمی برای شان عجیب و پرسش برانگیز بود. آن ها نه تنها درخواست ادامه اجرای طرح را داشتند، بلكه پیشنهاد كردند كه اهالی ساختمان بودجه ای را برای این كار در نظر بگیرند و قفسه ای هم برای كتاب ها تهیه كنند، تا همه ساكنان در اداره طرح همکاری کنند.
حالا، برگزار کننده این برنامه، تصمیم گرفته تا طرح سبد خواندن را در مجتمع شان اجرا کند. او امیدوار است تا به این نتیجه ها دست پیدا کند:
- آشنایی همسایه ها با یكدیگر
- نزدیك شدن آنان به هم
- بالابردن سطح مطالعه در خانواده ساكن در مجتمع
او تصمیم دارد، برای اجرای طرح سبد خواندن، ماهیانه برنامه ای را در مجتمع پیاده کند، تا ساكنان گردهم بیایند، کتاب بخوانند و درباره آن ها با یکدیگر گفت و گو کنند. او هم چنین طرحی را هم با نام "همه با هم از میدان منیریه تا گلابدره با كتاب" اجرا کرد که ویژه بزرگسالان بود.
