قصهگویی فقط گفتن داستان نیست؛ هنری است برای برقراری ارتباط، جانبخشی به کلمات و ایجاد تجربهای فراموشنشدنی برای شنوندگان، بهویژه کودکان. رعایت نکات زیر باعث میشود روایت شما تأثیرگذارتر، دلنشینتر و مؤثرتر باشد:
۱. فضای مناسب را انتخاب کنید
-
مکانی آرام و بدون مزاحمت در کلاس یا خانه انتخاب کنید.
-
نور کافی داشته باشد و همهی کودکان بتوانند قصهگو را ببینند.
-
اگر ایستادهاید، روبهروی کودکان بایستید؛ اگر نشستهاید، در کنارشان باشید تا حس نزدیکی ایجاد شود.
۲. با پیشدرآمد خوب، ذهنها را آماده کنید
-
با گفتن نام نویسنده یا اطلاعات کوتاهی دربارهی قصه، ذهن کودکان را به داستان متصل کنید.
-
یک تجربهی شخصی یا رویداد مرتبط با داستان را تعریف کنید.
-
یا یک پرسش جالب بپرسید: «تا حالا دلتون خواسته به جنگل جادویی برید؟»
۳. ارتباط چهره به چهره برقرار کنید
-
تماس چشمی با کودکان، توجه و درگیری ذهنی آنها را افزایش میدهد.
-
گاهی به هر کودک نگاه کنید تا حس مشارکت در گروه تقویت شود.
۴. از صدا و لحن خود هنرمندانه استفاده کنید
-
لحن خود را با موقعیتهای داستان هماهنگ کنید: آرام، هیجانانگیز، پرسشبرانگیز یا احساسی.
-
برای شخصیتهای مختلف، صداهای متمایز بسازید.
-
تغییر آهنگ صدا، کشیدن کلمات یا سکوتهای مناسب، تنش و تعلیق ایجاد میکند.
۵. حرکت داشته باشید، حتی اگر نشستهاید
-
اگر امکان دارید، هنگام قصهگویی قدم بزنید یا جای خود را عوض کنید تا تغییر صحنهها و شخصیتها ملموستر شود.
-
اگر نشستهاید، با حرکتهای بدن، تغییر موقعیت یا جلو و عقب شدن، به صحنهها جان ببخشید.
۶. از زبان بدن کمک بگیرید
-
حرکات دست، تغییر حالت چهره و ژستها به جذابیت داستان میافزایند.
-
حرکات باید طبیعی باشند و با محتوای داستان هماهنگ شوند.
۷. از سکوت به درستی استفاده کنید
-
مکثهای کوتاه میان بخشهای داستان یا بعد از جملات مهم، فرصت اندیشیدن و حسگیری به مخاطب میدهد.
-
سکوت میتواند همانقدر قدرتمند باشد که یک جملهی تأثیرگذار.
۸. بعد از قصه، فرصت تأمل بدهید
-
بلافاصله پس از پایان داستان، کمی سکوت کنید.
-
این مکث کوتاه، به کودکان اجازه میدهد معنای داستان را در ذهن خود پردازش کنند.
۹. گفتگو را باز بگذارید
-
از کودکان بپرسید: «کدوم بخشش رو بیشتر دوست داشتی؟» یا «اگه تو جای اون شخصیت بودی، چکار میکردی؟»
-
بحثهای کوتاه بعد از قصه، فهم عمیقتر و پیوند شخصیتری با داستان ایجاد میکند.
یادمان باشد: هر قصه یک فرصت طلایی برای پرورش تخیل، همدلی، زبان و مهارتهای اجتماعی کودکان است. اجرای قصه با دقت، شور و ارتباط، آن را به تجربهای فراموشنشدنی تبدیل میکند.