پژوهشگران دانشگاه دوندی در اسکاتلند دریافتند که آغوش بندهای نوزادان می تواند باعث از بین بردن رابطه احساسی کودک با والدین شود.
این پژوهش عنوان می کند کالسکه‌های قدیمی که امکان آن را برای نوزاد فراهم می کند تا در هنگام جابجایی، در حالت خوابیده به چهره پدرها و مادرها خود بنگرد، بهترین وضعيت برای شروع زندگی نوزادان است، در حالی که آغوش بند های كه بر روی سینه نصب شده و کودک در درون آن قرار می گیرد، مانع از برقراری ارتباط کلامی مادرها و پدرها با نوزاد خود می شود. افزون بر اين کودکان گرايش کم تری برای صحبت کردن و خندیدن دارند، چون از ابراز احساسات مادر و پدر خود محروم هستند. پژوهشگران می افزایند، گرچه تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای برای حل این مشکلات ارائه شده اند، اما آنان نیز گران‌قیمت بوده و در اختیار همه مادرها و پدرها قرار ندارند.
سرپرست این تحقیق، سوزان زیدیک از مدرسه روان شناسی دانشگاه دوندی می افزاید: «نتایج ما نشان می دهد که برای بسیاری از نوزادان امروز، زندگی در این گونه از اآغوش بندها همراه با فقر احساسی و حتا پر از تنش خواهد بود».
البته نوزادان، تمام مدت در این نوع افزارها قرار نمی گیرند، اما مدارک و شواهد نشان می دهد که کودکان ممکن است به راحتی روزی چند ساعت را در آن ها بسر برند. به علاوه پژوهش ها روشن کرده است که رشد مجموعه واژگان کودکان تقریبا بطور کامل وابسته به مکالمات روزانه مادرها و پدرها با آنان است. هنگامی که این افزارها مانع از تمرکز کودک بر وسایل اطراف و جلب توجه آنان می شود، فرصت‌های ارزشمند برقراری ارتباط کودک با مادرها و پدرها از بین خواهد رفت.