پژوهش های تازه در دانشگاه ایلینویز که به بررسی نقش والدین در موفقیت دانش‌آموزان پرداخته است، نشان می دهد هنگامی که یک پدر در برابر فرزند نوزاد خود احساس مسئو لیت می کند به طور مثال حمامش می کند، پوشکش را عوض می کند و یا به پزشک می برد، به احتمال زیاد علاقه و مسئولیت خود را در هنگام رفتن کودک به مدرسه نیز حفظ می کند و در برابر مسایل درسی فرزندش هم حساس باقی می ماند.
برنت مک‌براید، - استاد دانشگاه ایلینویز - معتقد است: «اگر می‌خواهیم پدران در مقابل تحصیل کودکان مسئولیت‌پذیر باشند، باید بر روی روابط عاطفی آنان با کودکانشان در سال‌های پیش از آغاز تحصیل، متمرکز شویم. هنگامی که پدران به کارهای گفته شده بپردازند، پیمان نانوشته‌ای را امضا می کنند که بر طبق آن، به زندگی کودکانشان متعهد شده‌اند و انتظار می رود این تعهد را حفظ کنند.»
وی افزود: «اگر شما بعنوان پدر، قبل از سن به مدرسه رفتن کودک تان رابطه صمیمی با او داشته باشید، بعدها هنگامی که کودکتان از مدرسه به خانه آمده و برای شما تعریف می کند که آن روز در مدرسه چه گذشته است، رابطه گرم و نزدیکی که با او برقرار می کنید به کودکتان اجازه می دهد به شما اعتماد کند و به این وسیله می توانید به احساسات و یا ناکامی‌های او به طور منطقی پاسخ دهید.»
