بر اساس یک پژوهش تازه در آلمان، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که زنان بارداری که زیر فشار روحی هستند، ناراحتی خود را به جنین منتقل می کنند.
این انتقال در فعل و انفعالات ژنتیکی و همچنین در رفتار بعدی این کودکان تاثیر می‌گذارد. دانشمندان برای انجام این پژوهش، ساختار ژنی کودکانی را زیر ذره‌بین بردند که مادرانشان در زمان بارداری قربانی خشونت در خانه بودند.
دانشمندان تا کنون احتمال می‌دادند که بین ناراحتی روحی مادران باردارو رفتار فرزندان آن ها رابطه‌ای وجود دارد. اما یافته علمی جدید در این رابطه آن است که در ساختار ژن فرزندان این مادران تغییری ایجاد نمی‌شود، بلکه فعل و انفعالات ژنتیکی آن ها دگرگون می‌شود. این دانشمندان نتایج پژوهش خود را در نشریه علمی Translational Psychiatry منتشر کردند.
یکی از این پژوهشگران می‌گوید: "این کودکان در زندگی آینده‌شان آسیب‌پذیری بیشتری در رابطه با استرس و بیماری‌های روحی پیدا می‌کنند".
به گفته آنان، این فرزندان معمولا ترسوتر و از کنجکاوی کمی برخوردار هستند. یکی از دانشمندان دانشگاه کنستانس می‌گوید: "بدن مادر به جنین خود خبر می‌دهد که او در یک محیط خطرناک و تهدیدآمیز بزرگ خواهد شد. به همین دلیل این کودکان در شرایط سخت سریع‌تر فرار می‌کنند یا اینکه سریع‌تر دست به نبرد می‌زنند. در حالی که کودکان دیگر در همین شرایط ممکن است آرام بمانند و در مرحله اول شرایط را وارسی کنند و بسنجند."
دانشمندان این تغییرات ژنتیکی را در کودکانی در سنین بین ۱۰ تا ۱۹ سال یافتند که مادرانشان در زمان بارداری مورد خشونت قرار گرفته بودند. محققان برای انجام این تحقیق داده‌های ۲۵ مادر با فرزندانشان را بررسی کردند. از این ۲۵ مادر، ۸ مادر ذکر کردند که در زمان بارداری از طرف شریک زندگی خود از لحاظ روحی و جسمی مورد خشونت قرار گرفته بودند.
اما در این مسئله همچنان چند پرسش بی جواب مانده است. یکی اینکه شرایط مادر از چه زمانی به بعد قادر به تاثیرگذاری روی ژن‌های کودک است؟ همچنین اینکه استرس مادر از چه حدی می‌تواند روی جنین تاثیرگذار باشد؟ دانشمندان توضیح می‌دهند که نتایج این پژوهش هنوز نهایی نیست و تاکید می‌کنند که در آینده تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام خواهند داد.
