مهدخت صنعتی ، نویسنده، مترجم، سردبیر و عضو شورای نویسندگان نشریه‌های پیک
مهدخت صنعتی در سال ۱۳۱۲ در تهران زاده شد. شش ماهه بود که پدر و مادرش از هم جدا شدند و هنگامی که شش ساله بود، به اصفهان رفت. در آن جا پیش مادربزرگش زندگی می‌کرد. صنعتی می‌گوید: «مادربزرگم با قصه‌هایش دنیای مرا ساخت. او به من یاری داد تا تخیلم را هر چه بیشتر در دامن این قصه‌ها گسترش بدهم».
مادر مهدخت صنعتی در اصفهان کودکستان شاهپور را بنیان گذاشت که نخستین کودکستان اصفهان بود. صنعتی در اصفهان به کودکستان مادرش می‌رفت. در کودکستان شاهپور او هم شاگرد بود و هم کمک مربی. تا کلا‌س ۶ ابتدایی که در اصفهان ماند، همیشه به مادرش در کودکستان کمک می‌کرد.
صنعتی مدرک ششم دبستان را که گرفت به تهران آمد. مادرش در تهران کودکستان رستم‌آبادیان را بنیاد گذاشت. از همان دوره، از راه کودکستان رستم‌آبادیان و دیگر ارتباط‌‌هایی که مادرش داشت، با جبار باغچه‌بان و فضل‌الله مهتدی (صبحی) آشنا شد.
صنعتی برای تحصیلا‌ت عالی به انگلستان رفت و رشته رادیولوژی را برگزید. اما هنگامی که مادر شد، به سبب نگرانی از تأثیر رادیواکتیو روی جنین، این رشته را کنار گذاشت و لیسانس را در رشته ادبیات انگلیسی و فوق‌لیسانس خود را نیز در رشته مشاوره و راهنمایی گرفت.
مهدخت صنعتی از انگلستان به آلمان رفت و پس از مدتی به ایران بازگشت. به سبب علا‌قه‌ای که به کار کودکان داشت، همکاری خود را به عنوان نویسنده و مترجم با نشریه‌های «پیک» آغاز کرد . پس از اینکه چند داستان ترجمه کرد و چند مقاله نوشت، وارد شورای نویسندگان شد. با تأسیس شورای کتاب کودک، به این نهاد پیوست، وارد هیئت مدیره شد. او با گزارش ماهانه شورا نیز همکاری داشت. در شورای کتاب کودک در کنار خانم لیلی ایمن (آهی) و خانم توران میرهادی قرار گرفت و کار کرد.
در همان سال‌های پایانی دهه ۴۰ بود که مهدخت صنعتی به فرانکلین رفت و به عنوان مسئول بخش کودکان و ویراستار کتاب‌های کودکان به کار پرداخت. کتاب‌های ترجمه شده زیادی را ویراستاری کرد و خود نیز چند کتاب را ترجمه کرد. به گفته خود او یکی از بهترین اتفاقاتی که در فرانکلین افتاد، این بود که قرار شد با خانم آهی (ایمن) همکاری نزدیک داشته باشد و گنجینه ادبیات کودکان را به وجود آورند. او پس از انقلا‌ب به دانشگاه ایلینیوز امریکا رفت و در زمینه آموزش پیش از دبستان و ادبیات کودکان به فعالیت پرداخت.
