من موزه‌های بسیاری را دیدم چه در اقصی نقاط ایران و چه در اروپا و کشورهای دیگر و بازدید اخیرم از لوور پاریس خود گواه بر داشتن حق نظرم در این زمینه است. البته که این موزه قابل قیاس با موزه لوور نیست و تلاش‌های شما بسیار بسیار قابل ستایش است و باورنکردنی. امیدوارم که در اشاعه فرهنگ و هنر این سرزمین همواره پویا و پرتلاش باشید. (یاسمین فرجاددوست)
این یادداشت یکی از بازدیدکنندگان است در دیدار از موزه کودکی ایرانک. آخرین یادداشت است در دفتر موزه در پایان ساعت کار موزه در 12 فروردین 1401 بعد از ده روز کار سنگین همکاران موزه و بازدید مخاطبان بزرگ و کوچک که در این روزهای نوروزی از شهرهای دور و نزدیک و از خود تهران به دیدار موزه آمدند. از این گونه یادداشت‌ها در این روزها و البته در تمام روزهایی که موزه فعال است، داشته و داریم. این تنها یک نمونه از یادداشت‌هایی است که نظر بیشتر بازدیدکنندگان است و ما را به ادامه راه دلگرم می‌کنند. البته ناگفته نماند که ما کمبودها و تنگناهای کارمان را هم کم یا بیش می‌دانیم و همواره می‌کوشیم بهتر از پیش عمل کنیم.
نکته مهم آن است که شاید همگان ندانند این موزه در این مکان موقت است و تا زمانی که اجاره آن تمدید شود به فعالیت خود ادامه می‌دهد. ظرفیت‌های موزه کودکی ایرانک و داشته‌های فرهنگ کودکان از سند تا اشیاء، بی‌اغراق ده برابر این است. یعنی اگر ما جایی داشته باشیم که بتوانیم ایده‌های خود را به طور کامل اجرا کنیم و به نمایش بگذاریم، به ده برابر این فضا نیاز داریم. موزه‌های کودکی به طور مشخص بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آموزشگاه و پرورشگاه کودکان و بزرگسالان است. جایی است که نسل‌ها بهم پیوند می‌خورند و جریان فرهنگی چون رودی پهناور از گذشته دور به امروز و آینده می‌رسد. این یادداشت کوتاه به نشانه سپاس و قدردانی از بازدیدکنندگان پرمهر و فرهنگ دوست و همکاران کوشای موزه کودکی ایرانک است که در این روزها در کاری گروهی و کم مانند در راستای هدف‌های موزه کوشیدند. سپاسگزار همه آن‌ها به ویژه مدیر توانای موزه کودکی ایرانک خانم فرزانه طاهری هستیم که با جان و دل در پیکر یک تیم حرفه‌ای این کار بزرگ را پیش می‌برند.
