- هنگامی که شما این امکان را به کودک خود می دهید که کشف کند، بیندیشد و گمانه زنی کند و بپرسد، او اطلاعات را گردآوری می کند، تجربه هایش بیش تر می شود و به نتایج جدیدی دست پیدا می کند.
- سعی نکنید به او توضیح بدهید و اطلاعات، مفاهیم و واژه ها را آموزش دهید. اگر چه بحث و گفت وگو بسیارسودمند است، اگر کودک تـان بخواهد به بازی خود ادامه دهد یا دوست نداشته باشد درباره ی کاری که انجام می دهد، حرف بزند، از نظر او پیروی کنید.
- ذهن خود را برای پذیرش نتایج جدید آماده کنید، به ویژه هنگامی که کارها آن گونه که شما انتظارش را داشتید پیش نمی روند. به جای درس دادن به کودک تان، همراه با آن ها به کشف بپردازید و بیاموزید.
- بخش بزرگی از دانش، دوست داشتن و احساس احترام، شگفت زده شدن و لذت بردن از طبیعت و ستایش زیبایی، نظم و پیچیدگی آن است، از سنگ و مار و حشره ها و آب گرفته تا هر چیز دیگری که در طبیعت وجود دارد. این ها بهترین چیزهایی است که می توانید هنگام فعالیت های علمی به کودک تان بدهید.
- برای نگاه کردن، جست و جو و آزمایش کردن به همراه کودک تان وقت بگذارید. برای نمونه، اگر توجه کودک تان به چکه کردن آب از لوله، یک تکه سنگ یا علف هرزه در پیاده رو جلب شد بایستید و از نزدیک و با دقت با هم آن را نگاه و بررسی کنید.
- اجازه بدهید کودکتان رهبری و هدایت را در یک اکتشاف علمی به عهده بگیرد. توجه کنید چه چیزهایی توجه کودکتان را به خودشان جلب می کنند، علف هرزه، تکه سنگ های کف پیاده رو یا یک حشره ی کوچک؟
- برای این که اکتشاف و یادگیری ادامه پیدا کند از او سوال بپرسید. برای نمونه می توانید بگویید: "وای دیدی ...؟ یا به صدای قطره های آب هنگام برخورد با سطح آب گوش کن. دارم به این فکر می کنم که چه اتفاقی می افتد اگر ....؟
- هنگامی که کودکتان از شما سوال مشکلی را می پرسد از گفتن جمله ی "نمی دانم" نترسید. شما همچنین می توانید جواب بدهید که "شاید بتوانیم با هم پاسخ این پرسش را بفهمیم". سپس به کتابخانه ی محله، موزه ها یا باغ وحش سر بزنید و ببینید چه اطلاعات تازه ای می توانید در این باره پیدا کنید.