روایت «آدم کوچک و خوابهای بزرگ» به یکی از کلیدیترین نگرشهای کودکان خردسال درباره زود بزرگ شدن میپردازد. این روایت میکوشد در بستر ادبیاتی سنجیده، نخست موضوع نیاز به بزرگ شدن و بزرگ دیده شدن را در کودکان بشکافد و در فرجام با کنشهایی که بهمن کوچولو شخصیت اصلی داستان انجام میدهد این احساس را به او ببخشد که اندازه خود بودن بسیار بهتر و کارسازتر است.
بهمن کوچولو در آرزوی زود بزرگ شدن است. برای زود بزرگ شدن هیچ گشاینده جادویی وجود ندارد جز اینکه رفتار بزرگترها را تقلید کند. او برای رسیدن به هدفش هر بار بخشی از پوشاک بزرگترها را به تن میکند یا چهره خود را مانند آنها درمیآورد و برای خرید از خانه بیرون میرود.
اما این کارها نه تنها او را بزرگتر نمیکند که از نگاه دکاندار و نانوا و… کوچکتر میشود. بهمن سرانجام این موضوع را میفهمد و هنگامی که در جای خود و در پوشاک خود قرار میگیرد به آرامش میرسد و حس شادی خود بودن را پنهان نمی کند.
چرا کودکان نیاز دارند که بزرگ دیده شوند؟ این احساس و نیازی کاذب است که جامعه بزرگسال با رفتارهای نادرست خود به کودکان میبخشد. اگر جامعه کودک محور باشد و نیازهای کودکان را بشناسد هیچ کودکی آرزو نمیکند که زودتر بزرگ شود، بلکه میکوشد از لحظههای زندگیاش بهره ببرد. اما هنگامی که کودک سخن میگوید و بزرگ ترها سخن او را نمیشوند یا به خواستههای او اعتنا نمیکنند کودکان در دنیای خود به این باور میرسند که همه چیز از پیکر کوچک آنها برمیخیزد و آنها اگر بزرگ قامت شوند همه دشواریها و بیاعتناییها هم تمام میشود. مخاطبان این کتاب کودکان پیشدبستان و سالهای نخست دبستان هستند.
تصاویری که نویسنده با کلمات خلق میکند بسیار زیبا و شاعرانهاند. زبان اثر به زبان کودکان نزدیک است و سبب میشود مخاطب با بهمن کوچولو، شخصیت اصلی داستان، احساس نزدیکی بیشتری کند. تصویرگر اثر نیز با خلق تصاویر رنگارنگ، انتخاب زوایای مناسب و توجه به جزئیات تصویر، گیرایی اثر را دوچندان کرده است.
«محمد هادی محمدی» نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودکان و بزرگسالان است. او داستانهای زیادی برای کودکان نوشته که بیشتر آنها از سوی نهادهای مختلف تقدیر شده یا جایزه دریافت کردهاند. او در سال ۲۰۰۶ نامزد جایزه هانس کریستین اندرسن از ایران بود. محمد هادی محمدی از سال ۱۳۷۵ به همراه زهره قایینی کار بزرگ پژوهش روی موضوع تاریخ ادبیات کودکان ایران را آغاز کرد. او از پایهگذاران موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و یکی از دو نویسنده اصلی مجموعه ده جلدی تاریخ ادبیات کودکان ایران است. از آثار او میتوان به «معدن زغال سنگ کجاست»، «امپراتور سیب زمینی چهارم»، «افسانه درخت خرما و بزی»، «روششناسی نقد ادبیات کودکان»، «فانتزی در ادبیات کودکان»، «آواورزی با سیبیلک» و «الفباورزی با کاکاکلاغه» اشاره کرد.
پرستو حقی از تصویرگران جوان و خلاق کشورمان است. از آثار او میتوان به کتابهای «خورشید خانم آفتاب کن»، «مرغ سرخ پاکوتاه»، «جمجمک برگ خزون»، «من راه خانهام را بلد نیستم»، و «دوباره و سهباره فرار کن» اشاره کرد.
کتاب «آدم کوچک و خوابهای بزرگ» در فهرست کتابهای دارای 3 لاکپشت پرنده قرار دارد.