سومین كارگاه آموزشی بین المللی برنامه حافظه جهانی یونسکو با موضوع میراث دیداری و شنیداری در روزهای ۲۷، ۲۸ و ۲۹ دی ماه در کتابخانه ملی ایران در تهران برگزار می شود. این نخستین کارگاه آموزشی بین المللی حافظه جهانی در ایران است.
آموزشگران این دوره از کارگاه "ری ادموند سون"، رئیس كمیته منطقه ای آسیا و اقیانوسیه برنامه حافظه جهانی و "بولینا كاپول"، رئیس انجمن آرشیو سمعی- بصری جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه و "مندی گیلدر"، معاون آرشیو ملی آفریقای جنوبی هستند.
بخش بزرگی از حافظه جهانی مردم دنیا در کتابخانه ها، موزه ها، آرشیوها و یا مکان هایی نگه داری می شود که آن ها را با خطر نابودی و آسیب روبرو می کند. بسیاری دیگر از میراث مستند مردم دنیا به خاطر جنگ و ویرانی های ناشی از آن پراکنده شده و در دسترس نیست. بنا براین یونسکو در سال ۱۹۹۲برنامه حافظه جهانی را برای ثبت و نگه داری و معرفی میراث مستند مردم دنیا راه اندازی کرد و امسال سومین کارگاه آموزشی خود را برگزار می کند.
در این دوره از کارگاه آموزشی حافظه جهانی، بیش از ۶۰ نفر از كارشناسان مراكز مهم كتابخانه‌ای و آرشیوی كشورهای زیمبابوه، استرالیا، تركیه، قزاقستان، فیلیپین، آذربایجان و قرقیزستان در کنار کارشناسانی از ایران شرکت می کنند. "فرزانه طاهری"، سرپرست کتابخانه و "بانک اطلاعات فرهنگ و ادبیات کودکان" (ایرانک بانک) و "ماندانا رضوی زاده" سرپرست گروه جستجوی "موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان" از جمله شرکت کنندگان در این کارگاه آموزشی هستند.
جالب است بدانید ۳ اثر نوشتاری ایران که در سال‌های ۲۰۰۷- ۲۰۰۹ در این بخش به ثبت رسیده‌اند عبارتند از اسناد و مدارک اداری آستان قدس رضوی در عصر صفوی(۲۰۰۹)، "وقفنامه ربع رشیدی" (۲۰۰۸) و "شاهنامه بایسنقری" (۲۰۰۷). بی گمان نقش نهادهای دولتی و غیردولتی فرهنگی – پژوهشی در شناسایی و اعلام ملی و جهانی این میراث فرهنگی بسیار مهم است. در حوزه‌ی فرهنگ و ادبیات کودکان و نوجوانان ایران نیز کم نیستند آثار نوشتاری و شفاهی که باید به عنوان حافظه فرهنگی ملی و حتی جهانی به ثبت برسند. آثاری مانند منظومه‌ی "درخت آسوریگ" به عنوان کهن‌ترین متن ادبی کودکان در ایران به زبان پهلوی با قدمتی نزدیک به ۳۰۰۰ سال، لوح های مشق کودکان در دوره باستان به خط میخی مربوط به سال‌های ۲۰۰۰ تا ۱۵۰۰ پیش از میلاد به عنوان نخستین مستندات در حوزه ی آموزش و پرورش کودکان ایرانی، لالایی ها و ترانه های کودکانه به عنوان بکرترین و بومی ترین روایت ها ویژه‌ی کودکان در ادبیات شفاهی.
