امروز، ۱۷ اکتبر یا ۲۵ مهر، روز جهانی ریشه کنی فقر است. مناسبتی با سابقه ۱۷ ساله که از سوی سازمان ملل متحد برگزار می شود.
امسال، موضوع "از ناداری تا کار رضایت بخش: فاصله ها را پر کنیم!" از سوی سازمان ملل برای آگاهی بخشی درباره مهار فقر در جهان برگزیده شده است.
دبیر کل سازمان ملل در پیام خود به این مناسبت، هدف از طرح این موضوع را نشان دادن راه هایی برای فراهم کردن فرصت آموزش و کسب مهارت و پیشرفت برای انسانهای نادار جهان با تکیه بر تلاشهای جوانان، خانوادههای آنها و افرادی که در بخشهای غیر رسمی برای مهار فقر می کوشند، دانسته است.
بان کی مون به اهمیت حمایت از برنامهها و کوششهایی که برای آموزش و مهار قثر در جهان انجام می شود اشاره کرده و گفته که باید بین بخشهای مختلف جامعه امکان گفت و گو و تبادل دیدگاه در این باره فراهم شود. بخشهایی مانند خانوادهها، کارگران، سامانههای خدمات اجتماعی و کارمندان.
در گردهمایی اهداف توسعه هزاره سازمان ملل که ماه گذشته در جریان مجمع عمومی سالانه سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد، رهبران جهان توافق کردند تا سال ۲۰۱۵، شمار انسانهایی که با فقر شدید دست به گریباناند را به نیم کاهش دهند. آنها فقر شدید را درآمد کمتر از یک دلار در روز تعیین کردهاند.
برنامه توسعه هزاره سازمان ملل، برنامهای است با هشت هدف جهانی در موضوعهای مختلف که می کوشد با بهبود وضعیت بهداشت و آموزش و حقوق بشر در جهان، به مهار فقر در جهان تا سال ۲۰۱۵ بپردازد. اما، آمارهای جهانی نشان میدهند که شتاب حرکت به سوی هدفهای توسعه هزاره، امید به دستیابی به بسیاری از این هدفها تا سال ۲۰۱۵ را کمرنگ میکند. ازین رو، سران جهان در گردهمایی اهداف توسعه هزاره سازمان ملل در نیویورک شرکت کردند تا برای برطرف کردن این مشکل، چاره جویی کنند.
چندی پیش یونیسف، صندوق کودکان سازمان ملل، در دو گزارش تازه خود، اعلام کرد که با رسیدگی به وضعیت نادارترین و دور از دسترس ترین بخشهای هر جامعه و آسیب پذیرترین آنها و به طور ویژه، زنان و کودکان، میتوان شتاب بیشتری به مهار فقر در جهان داد و به هزینههای کمتری نیز تن داد.
بر اساس تازه ترین آمار سازمان ملل، در روز جهانی غذا در سال ۲۰۱۰، اکنون بیش از یک میلیارد انسان در جهان گرسنه اند. به گفته رئیس سازمان خوار و بار جهانی (FAO) اکنون در هر ۶ ثانیه یک کودک در جهان بر اثر علل ناشی از سوء تغذیه جان خود را از دست میدهد.
با وجود چنین شرایطی، سازمان ملل، دولتها و انسانهایی که از ناداری نامی به گوششان خورده، مسئولیت بزرگی بر دوش دارند. مسئولیتی که با جان و زندگی انسانهای بسیاری سر و کار دارد و هدفی جهانی تنها ۵ سال برای به سرانجام رساندن این مسئولیت، به آنها زمان میدهد.