اولین جلسه سبد خواندن با خانواده در سال ۹۰ با حضور زهرا فرمانی برگزار شد. سبد خواندن با خانواده یکی از برنامه های ترویج خواندن در خانه کتابدار کودک و نوجوان است که در یک دوره ۱۲ ماهه، ۱۲ سبد با کتاب‌های مختلف در بین اعضای سبد توزیع می‌شود. به این ترتیب همه اعضای خانواده از آن بهره مند می‌گردند.
در این جلسات، افزون بر بررسی کتاب‌ها به صورت گروهی، برنامه‌های مختلف ترویجی مانند دیدار با نویسندگان و فیلمسازان، نمایش فیلم و کارگاه‌های مختلف نیز برگزار می‌شود. در این نشست تازه، زهرا فرمانی مدیر مسئول هنرکده بادبادک، از آموزش صلح در دوران کودکی سخن گفت. به باور او اگر فرهنگ صلح از کودکی آموزش داده نشود در بزرگسالی مشکلات اجتماعی گریبان گیر شخص می گردد.
صلح نیز مانند بسیاری از مقوله‌های اجتماعی باید از کودکی آموزش داده شود. او صلح را به سه بخش: صلح باخود، صلح با طبیعت و صلح اجتماعی تقسیم بندی کرد. در مرحله نخست در آموزش هایی به کودک، خود باوری و دوست داشتن خود واقعی آموزش داده می شود. اگر کودک و حتی هر انسانی خصوصیات فردی خود را نپذیرد، در آینده نیز نمی تواند صلح را در بین دوستان و اجتماع خود برقرار نماید.
در مرحله بعدی باید به کودک بیاموزیم که با محیط پیرامون خود از گیاهان و حیوانات رفتار دوستانه و صلح آمیزی داشته باشد و از روییدن یک گل در شکاف دیوار لذت ببرد. برای حیوانات حق زندگی قایل شود و بطور کلی با محیط اطراف خود دوست باشد و حتی به اشیا عشق بورزد. در مرحله نهایی صلح اجتماعی آموخته می‌شود. کودک باید بداند چگونه از حقوق فردی خود دفاع کند، بدون این‌که فرهنگ صلح را زیر پا گذاشته باشد. به باور فرمانی، یکی از بارزترین نمادهای عدم برقراری صلح رقابت درسی در بین دانش آموزان، رشته های مختلف ورزشی و نمره سالاری در مدارس است.
به باور او، هم چنین جنگ تنها روش جلوگیری از جنگ نیست. ماهاتما گاندی رهبر فقید هند و مادر ترزا از جمله کسانی بودند که صلح را بدون جنگ در بین مردم ترویج کردند. صلح یعنی تجربه تمام احساسات انسانی . صلح یعنی دفاع از عقاید فردی . اگر کودک بتواند از دوران خردسالی از عقاید فردی خود دفاع کند، در آینده نیز می‌تواند برای جامعه خود صلح را به ارمغان بیاورد.
در ادامه او از تجربه مدرسه مشارکتی و نمونه‌های مختلف آن در دیگر کشورها سخن گفت. در سال های جنگ جهانی دوم در ایتالیا تعدادی از کودکان ایتالیایی به خاطر عدم امنیت در شهر، به جنگل برده شدند و ماه‌ها در محیط دور از شهر آموزش دیدند. پس از پایان جنگ این کودکان به شهر برگشتند و مربیان دیدند که چقدر روحیه این دانش آموزان بهتر شده و دانش آنها فراتر رفته است. این واقعه شروعی شد برای شکل گرفتن مدارس مشارکتی در اروپا که محور اصلی آن آموختن علم نبود بلکه راه‌های علم آموزی به آنها تعلیم داده می شد .
در ایران نیز، ناصر یوسفی از همین اندیشه الهام گرفت و ۶ سال پیش مدرسه مشارکتی را تاسیس کرد. او و همکارانش در موسسه پژوهشی کودکان دنیا معتقدند جامعه و نه مدرسه، بهترین مکان برای آموزش و پرورش کودک است .
رویکردهای آموزشی در کار با کودکان خردسال، صلح را باید از کودکی آموخت و ارزش های زندگی، عنوان کتاب‌هایی بودند که زهرا فرمانی برای آموزش فرهنگ صلح به شرکت کنندگان معرفی کذد.
در پایان برنامه، مهتاب مقدم، یکی از مروجین خواندن با خانواده، از قول گاندی گفت: اگر می خواهیم صلح را به جهان بیاموزیم، اگر می خواهیم با جنگ و خونریزی مبارزه کنیم، باید از کودکان شروع کنیم و صحبت خود را با سخنان محمد هادی محمدی با این مفهوم پایان داد: بیایید کودکان را یاری کنیم تا بیشتر و بیشتر و بیشتر زندگی را دوست بدارند و شاد زندگی کنند.
