در رضوان شهر واقع در استان گیلان برای نخستین بار در جهان دیواری به درازای ٢٠ متر و پهنای ٢ متر برای شناخت بچه های سندروم داون اختصاص یافت!
آموزش و یادگیری درباره ی کودکان با نیازهای ویژه، یکی از روش هایی است که امروزه در جهان به کار می رود تا مردم با این کودکان رفتار متناسب با نیازها و خواست های شان داشته باشند.
با کوشش دکتر آزاده عباس زاده که در شناسایی سندروم داون در ایران فعالیت می کند، بنر و پس از آن دیواری در پررفت وآمدترین بخش رضوان شهر برای این کار اختصاص یافت.
بنر و دیواری که نشان می دهد بچه های داون تنها نیستند! بنر و دیواری که نشان می دهد این همه مهری که این بچه ها به ما ۴۶ کروموزومی ها دارند بی پاسخ نمانده است!
وقتی این بنر نصب شد کودکی با سندروم داون رو به روی آن ایستاده بود و با شگفتی نگاهش می کرد و می گفت این که من هستم! (با توجه به شباهت بچه های سندروم داون به هم)
از او پرسیده شد چه کار می کند. گفت که قهرمان کاراته است و تازه می تواند خورشید را هم نقاشی کند.
فقط یک بنر و دیوار کافی است تا ما گاهی در میان همه گرفتاری های کاری و خانوادگی گاهی به این بچه ها فکر کنیم و بیاندیشیم.
و این که گاهی و تنها گاهی ۴٧ کروموزوم می تواند خیلی از ۴۶ کروموزوم مهربان تر باشد! (کودکان سندروم دان به جای ۴۶ کرموزم در سلول خود ۴۷ کرموزم دارند و این کرموزم که در جفت ٢١ است، سبب کم توانی جسمی و ذهنی آن ها می شود)
برای همین در پایان هفته ی آینده قرار است که از این دیوار رونمایی شود که تاریخ دقیق آن برای شرکت دوستداران اعلام خواهد شد.
اما اکنون شما بگویید برای شناخت این کودکان و یاری به آن ها بنر و دیوار بعدی کجاست؟
