علی‌اصغر سیدآبادی در همایش «اقتصاد نشر کودک و نوجوان» با بیان اینکه «در این همایش، من نه در جایگاه مدیرکل مطالعات و توسعه کتابخوانی، که به عنوان یک نویسنده سخن می‌گویم» با ارائه تحلیلی انتقادی از عملکرد دولت در حوزه اقتصاد نشر، گفت: دولت یارانه می‌دهد تا کتابفروشی‌‌ها از بین بروند.
به گزارش خبرنگار مهر، علی‌اصغر سیدآبادی نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان و مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی فعالیتهای فرهنگی و کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در همایش یک روزه اقتصاد نشر کودک و نوجوان که امروز چهارم آذرماه در انجمن فرهنگی ناشران کودک برپا شد و هم‌اکنون در حال برگزاری است، ابتدا با بیان اینکه «من در این همایش نه در جایگاه مدیرکل مطالعات و توسعه کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به نمایندگی از خودم به عنوان یک نویسنده و پژوهشگر سخن می‌گویم» کوشید از خبرنگاران بخواهد که سخنانش را به جایگاهش در این مسئولیت گره نزنند.
وی سپس گفت: ما وقتی از اقتصاد نشر صحبت می‌کنیم، درباره مفهومی در ذیل اقتصاد فرهنگ و حتی مفهومی کلان‌تر با عنوان اقتصاد خلاق سخن می‌گوئیم. در اقتصاد خلاق، سرمایه اصلی سرمایه انسانی است و این همان چیزی است که در تولید صنایع فرهنگی باید به آن توجه شود.
این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به اینکه صنایع فرهنگی بیشتر متکی بر خلاقیت‌های فردی و جنبی آن ها هستند گفت: صنایع فرهنگی، بیشتر وقت‌‌ها با سرمایه کم تولید می‌شوند و سودآوری بسیار دارند. نشر کتاب کودک در کنار چند صنعت بزرگ جهانی تعریف می‌شود؛ یکی صنعت سرگرمی، بازی و اسباب بازی است که امروزه گردش مالی بالایی در سطح جهان دارد. صنعت دیگر آموزش و سومی پویانمایی است.
به گفته سیدآبادی محوریت صنایع بازی و اسباب بازی، صنعت آموزش است و پویانمایی هم مبتنی بر قصه و داستان است و بنابراین بسیاری از کتابهای کودک و نوجوان می‌توانند به فیلم، پویانمایی، بازی رایانه ای، شخصیت‌‌های کارتونی، عروسک‌‌ها و ... تبدیل شوند. به عبارتی ما امروز با صنایع ترکیبی روبرو هستیم که محوریت آنها کتاب است.
وی با اشاره به اینکه بازار طبیعی کتاب کودک و در ایران معنا ندارد، بیان کرد: وقتی ناشری بتواند با راضی کردن چند کارشناس در یک دستگاه دولتی کتاب بفروشد نیازی به راضی کردن تک تک مخاطبان ندارد و این آسیب نشر ما است که منافع کودک را به بلندمدت ترجیح می‌دهد. ما یک بازار دولتی حاضر و آماده داریم و می‌توانیم کتابهای خود را به نهاد کتابخانه‌‌های عمومی، شهرداری، منادی تربیت، کانون پرورش فکری و هیات خرید ارشاد بفروشیم پس چه نیازی وجود دارد که کتاب را در کتابفروشی‌‌ها ارائه کنیم؟
به گفته نویسنده «بابا بزرگ سبیل موکتی» بازار دومی که بازار طبیعی کتاب را دستخوش تغییر می‌کند، بازار نمایشگاهی است؛ دولت یارانه می‌دهد تا کتابفروشی‌‌ها از بین بروند و توزیع‌کننده از روند صنعت نشر حذف شود. ما برای ایجاد تقاضا در بین مخاطبان خود باید تلاش کنیم. ما تربیت مشتری را فراموش کرده‌ایم؛ تربیت مشتری وظیفه نهادهای خصوصی است.
سیدآبادی گفت: آنچه در صنایع فرهنگی اهمیت دارد، ستاره‌سازی است. ما ستاره سازی در زمینه کتاب و محصولات فرهنگی را فراموش کرده‌ایم. پیش از اینکه «پاتریک مودیانو» برنده جایزه نوبل شود تنها ۵۰۰ نسخه از کتاب‌هایش در انگلستان به فروش رفته بود اما پس از مدتی به برند تبدیل شد. در ایران چون بازار طبیعی برای کتاب و دیگر محصولات فرهنگی وجود ندارد نه نویسندگان را می‌شناسند نه تصویرگران را و نه تولید کنندگان دیگر محصولات فرهنگی را. تا ما به بازار طبیعی دل نبندیم، اقتصاد نشرمان بسامان نمی‌شود.
