آهنگ تار کولی داستان آوارگی کولی ها بر روی زمین از هزاره های دور تاکنون است. مردمی که تاریخ هند و ایران آن‌ها را دوره گردان آهنگ پرداز و آوازه خوان نامیده اند. آهنگ تار کولی با زبان نمادین چهار عنصر بنیادین هستی را که آب، آتش، خاک و هوا هستند در پیکر چهار فرزند بابا کولی که شخصیت اصلی داستان است، نهاده است.
ستیز و درهم آمیزی جاودانی این چهار عنصر که از یک سو گرایش به خود دارند و از سوی دیگر گرایش به آمیختن با دیگری، آن ها را از جای خود دور می‌کند و بابا کولی نیز همراه با تار و الاغش به دنبال فرزندان خود آواره زمین است از هر کدام چیزی می‌خواهد تا به گندم و نان برسد، اما هر کدام در راه او بهانه‌ای می گذارند. بابا کولی پیر شده است اما به آرامش نرسیده است.
داستان با زبان آهنگین روایت می‌شود. گزینش این زبان هم سو با چرخش و گردش بابا کولی و پیشه جاودانی کولی ها که خنیاگری بوده است، روایت را از سردی دور کرده و به آن تپش بخشیده است. تصویرگر این کتاب هاله توکلی است که با ایجاد فضاهای تخیلی نمادهای چهار گانه را ملموس‌تر کرده است.
