ایران سرزمینی است که متاسفانه هرساله بیشترین نرخ تصادف های جاده ای را از آن خود می کند. بخش بزرگی از قربانیان این تصادف ها کودکان هستند. دوست راننده آیا هیچ گاه از خود پرسیده ای صلاحیت این را داری که گروهی بزرگسال و خردسال را در خودرو بنشانی و در جاده ها برانی ؟
- آیا خودرویی که جان کودکان را در آن می گذاریم، سالم و ایمن است؟ اگر چنین نیست، نیازی نیست که حتما به خودروی شخصی به سفر برویم. اگر سفر با خودروهای جاده ای و ریلی سخت و گاهی ناممکن است، در خانه ماندن بهتر از نابودی جان خود و کودکان مان است.
- هنگام سفر با خودروی شخصی از راندن شبانه در جاده های ناامن و باریک و تاریک خودداری کنید. سفر همیشه به مقصد رسیدن یا رفتن درون یک شهر شلوغ نیست، زندگی و دیدن جاذبه های کنار جاده ها بخشی از سفر است که کودکان را باید با آن ها آشنا کرد.
- هنگامی که کودکان در کنار در اتومبیل نشسته اند، مطمئن باشید که درهای خودرو قفل است و آن ها کمربند ایمنی بسته اند یا نوزادان و خردسالان مان در صندلی های مخصوص خودرو نشسته اند.
- هنگامی که کودکان در خودرو هستند نه خود سیگار بکشید و نه به دیگر بزرگسالان اجازه بدهید که در حضور کودکان سیگار بکشند.
- در هنگام نگه داشتن خودرو در کناره های جاده، فاصله ایمنی را رعایت کنید و کودکان را از نزدیک شدن به حریم جاده ها آگاه سازید.
- به کودکان اجازه ندهید که سر یا دست شان را از پنجره های خودرو بیرون کنند. این کار بسیار خطرناک است و کودکان را از پیامدهای آن آگاه کنید.
- هنگامی که به طبیعت پناه می برید، یادتان باشد که کودکان همواره ایمن نیستند. برای ایمنی آن ها آگاه سازی بهتر از هرکاری است.
- از کودکان بخواهید در طبیعت هوشیار باشند. تمرکز حواس بسیار به کودکان کمک می کند.
- در هنگام روز و در فضای باز محوطه های گردشگری از تابش مستقیم آفتاب به صورت و تن کودکان و حتا خود پرهیز کنید. در این وضعیت کلاه های لبه دار، یا کرم های ضد آفتاب می تواند به شما و کودکان کمک کنند.
- هنگامی که تصمیم می گیرید که در کناره رودها، برای اقامت یا استراحت های کوتاه مدت چادر یا زیرانداز پهن کنید، نگاهی به آسمان بالای سرخود بیندازید. درهوای نا آرام بهاری که خطر سیل های مهیب فراوان است، فریب آرامش کنار رودها را نخورید. شاید بالادست های این رود، در بلندی کوه، باران های سیل آسا آغاز شده است و زمانی نه چندان دورتر این سیل ممکن است جان و زندگی شما و کودکان را تهدید کند.
- اگر هوا آرام است و جایی برای نگرانی شما وجود ندارد، از کودکان بخواهید که خیلی به کناره رودها به ویژه رودهای خروشان بهاری نزدیک نشوند.
- اگر مجبورید که در گردشگری ها از رودها بگذرید، مطمئن باشید که توانایی کنترل خود و کودکانی را که در آغوش یا در دست گرفته اید، خواهید داشت.
- به کودکان اجازه ندهید که تنها یا همراه همسالان خود به مسیرهای ناشناخته کوهستانی پای بگذارند.
- اگر خود شما، آن ها را به مسیرهای ناشناخته کوهستانی می برید، محاسبه زمان رفت و برگشت، شناخت موانع و گذرگاه ها بسیار مهم است. هرگز در هنگام عصر یا نزدیک غروب این کار را انجام ندهید.
- اگر در محیط های باز آتش روشن می کنید، دوری آتش از چادری که در آن استراحت می کنید و دوری از درختان و گیاهان بسیار مهم است. هنگامی که مکانی را ترک می کنید، مطمئن شوید که آتش خاموش و سرد شده است.
- اگر با کودکان خود به محیط های شلوغ شهرهای مهمان پذیر می روید، همواره در جیب کودکان خردسال خود نشانی های تماس فوری را بگذارید و آن ها را نسبت به این امر توجیه کنید تا در صورتی که آن ها گم شدند بتوانید به سرعت به آن ها دسترسی پیدا کنید.
- اگر به مناطقی می روید که دریاچه یا دریا دارد و می خواهید از قایق استفاده کنید یا در مناطق گرم شنا کنید، همه موارد ایمنی مانند پوشیدن جلیقه نجات برتن کودکان رعایت کنید.
- اگر در بخش های جنوبی کشور سفر می کنید، به یاد داشته باشید که در این فصل جانورانی چون مار و عقرب در گرمای سرزمین های جنوبی ایران بیدارند و کودکان خود را نسبت به دست درازی به فضای زیست آن ها آگاه کنید.
- همواره کمک های اولیه بهداشتی را به همراه داشته باشید. در این مورد جزوه های فوریت های پزشکی هلال احمر می تواند به شما کمک کند.