«هفته جهانی آموزش» یک رویداد جهانی سالانه است که توسط «کمپین جهانی آموزش» یونسکو به منظور افزایش توجه به اهمیت آموزش همگانی، برگزار میشود. موضوع امسال این برنامه، تامین اعتبار آموزش است که از تاریخ ۲۴ تا ۳۰ آوریل ( ۵- ۱۱ اردیبهشت) با شعار «سرمایهگذاری برای آینده» در نقاط مختلف جهان گرامی داشته میشود.
بدین منظور یونسکو میزگردی ویژه را در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۱۶، در مقر یونسکو در پاریس برگزار کرد. عنوان این میزگرد، سرمایهگذاری برای هدف چهارم «توسعه پایدار- آموزش ۲۰۳۰: هیچکس را محروم نکنید - برای کاهش شکاف نابرابری چه کاری باید انجام داد؟» بود و طی آن فرصتها و چالشهای سرمایهگذاری در زمینه دستورکار جدید آموزش ۲۰۳۰، با تمرکز بر اقشار درحاشیه مانده و محروم از آموزش، بررسی شد.
ایرینا بوکووا، مدیرکل یونسکو، در یک پیام ویدئویی که به مناسبت آغاز هفته جهانی آموزش، منتشر کرده است، می گوید: «شکست در اختصاص بودجه مناسب برای آموزش، تحقق دستورکار جهانی آموزش را در معرض خطر قرار میدهد.»
بر اساس دستورکار آموزش ۲۰۳۰، دولتها متعهد شدهاند تا در مقاطع آموزشی ابتدایی و متوسطه، آموزش رایگان، برابر و باکیفیت فراهم کنند. اما بدون اختصاص سالانه ۳۹ میلیارد دلار بودجه اضافه در زمینه آموزش، کشورهای فقیر برای دستیابی به اهداف آموزشی با چالشهای زیادی مواجه خواهند شد. بر این اساس، به دلیل شکافی که در تامین بودجه وجود دارد از دولتها درخواست شده است ۱۵ الی۲۰ درصد از بودجه خود (معادل ۴ تا ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی) را صرف آموزش کنند؛ همچنین از اهداکنندگان مالی نیز دعوت شده است تا حمایتهای مالی خود را که از سال ۲۰۱۰ با روند کاهش مواجه بوده است، افزایش دهند.
یکی از مهمترین دلایل بازماندن ۱۲۴ میلیون کودک و نوجوان درجهان ( بیشتر بین ۶ تا ۱۵ سال) کمبود بودجه آموزشی است.
بسیاری از کشورهای فقیر همچنان برای تامین نیازهای آموزش اولیه با دشواری رو به رو هستند. اطلاعات نشان می دهد کمک ها الزاما به دست کشورهایی که شمار کودکان بازمانده از تحصیل در آن ها بالاست نمی رسد. برای نمونه مالی با ۳۶ درصد کودک بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ ، چهل میلیون دلار کمک دریافت کرده است اما کشور همسایه آن، نیجریه با ۳۷ درصد کودک بازمانده از تحصیل ۲۶ میلیون دلار دریافت می کند و سودان کشوری جنگ زده با ۴۶ درصد کودک بازمانده از تحصیل ۷ میلیون دلار.
یونسکو این مشکل را به سبب کمبود اطلاعات در این زمینه می داند و تلاش می کند با طراحی مجموعه ای از ابزارهای روش شناختی به این کشورها برای گردآوری داده ها کمک کند تا سیاست گزاری ها و برنامه ریزی ها را بر اساس این داده ها انجام دهند.