نخستین بانوی تصویرگر کتاب کودک در ایران، لیلی تقی پور میلانی، ۸ تیرماه ۱۲۹۹ در مشهد زاده شد.
او آموختن نقاشی را از کودکی آغاز کرد. خانواده مادری او از جمله خالهاش در نقاشی دستی چیره داشتند. مادرش لهستانی بود و روی پارچه نقاشی میکرد. پدرش حقوقدان و دوستدار هنر بود و کمالالملک را میشناخت. لیلی آموختن هنر نقاشی را نزد یکی از شاگردان کمالالملک به نام استاد مؤیدپرداز آغاز کرد. تا کلاس ششم به مدرسه رفت و پس از آن تنها به نقاشی پرداخت و درس را رها کرد. خودش گفته است: «نقاشی هم حرفهام است هم عشق من کار دیگری جز نقاشی نمیتوانم انجام دهم و هیچ کاری برایم جالبتر از نقاشی نیست. همیشه نقاشی را دوست داشتم.»
لیلی تقی پور سال ۱۳۲۰ به تهران آمد و دو ماه درسهای دبیرستان را خواند تا بتواند برای ورود به دانشکده هنرهای زیبا دیپلم بگیرد. در سال ۱۳۲۵ از دانشگاه تهران لیسانس گرفت. او از سال ۱۳۲۸ در وزارت فرهنگ آغاز به کار کرد و در هنرستان بانوان به کار آموزش طراحی و خیاطی پرداخت. تقی پور را میتوان از پیشگامان نقاشی رنگ و روغن در ایران دانست. آثارش دربارهی زندگی سنتی و زنان ایرانی است. با اینکه به گفته خودش در کودکی زندگی چندان آسانی نداشته و پدرش خیلی سختگیر بوده است، در آثارش شادابی و سرزندگی به چشم میخورد. در این باره گفته است: «یکی دو بار که رنگ تیره کار کردم، بدم آمد و تصمیم گرفتم که دیگر رنگ تیره کار نکنم اصلا خوشم نمیآید که تلخی و غم را نشان بدهم. دوست دارم تابلویهای جدیدی با رنگهای شاد کار کنم که در آن صورت اولین موضوع من گلفروشی خواهد بود.»
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۷۰ به تقی پور درجه دکترای هنر داد. بیشتر آثار او برای بازدید همگانی به شهرداری تهران و کاخگلستان واگذار شدهاند.
لیلی تقی پور در سال ۱۳۸۰ در پی سکتهی قلبی، در تهران درگذشت.
آثار لیلی تقی پور میلانی
لیلی تقی پور میلانی کتابهای «داستانهای ملل»، «داستانهای کهن» و «حاجی ملا زلفعلی» از آثار صبحی را تصویرگری کرد که این آثار از نخستین کارهای تصویری برای کتابهای جدید کودکان در دوران خود به شمار میروند. او همچنین هشت کتاب از گردآوردههای انجوی در گسترهی فرهنگ مردم را مصور کرد. برخی تصویرهای کتابهای درسی دهه سی از آثار اوست.
برخی دیگر از کتابهایی که او تصویرگری کرده است، عبارتند از: الفبا، بادکنک، خواندنیها و سرگرمیها، زمستان: جشنها و آداب و معتقدات، عروسان کوه، عروسک سنگ صبور و ... .