براساس آخرین گزارش یونیسف، جوانانی که در جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، نیجریه، گینه و گینه-بیسائو زندگی می‌کنند، بیش از دیگران در معرض بحرانهای تغییرات اقلیمی هستند. تغییراتی که سلامت، تحصیلات و امنیت آن‌ها را تهدید می‌کند و باعث بیماریهای کشنده می‌شود.
سال ۲۰۲۰ به عنوان گرم‌ترین سال ثبت شده و سطح دی‌اکسید کربن در اتمسفر به بالاترین میزان موجود در ۳.۵ میلیون سال گذشته رسیده است. در بسیاری از نقاط جهان، مردم با تأثیرات ناشی از تغییرات اقلیمی مانند خشکسالی شدید، سیل، آلودگی هوا و کمبود آب روبرو هستند. این اتفاق‌ها سبب می‌شوند کودکان درمواجهه با سوءتغذیه و انواع بیماری، آسیب‌پذیری شوند.
هر کودکی روی زمین، در معرض حداقل یکی از خطرات اقلیمی و زیست‌محیطی قرار دارد. بدون اقدامات فوری، این شمار افزایش می‌یابد.
از آن‌جایی که تغییرات اقلیمی نظم محیط را برهم می‌زند، کودکان مجبور به رشد در دنیایی نابه‌سامان می‌شوند. تغییر اقلیم، بحرانی است که سلامت، تغذیه، تحصیلات، رشد، بقا و آینده آن‌ها را تهدید می‌کند.
در شرایطی که این کودکان ضربه‌های متعدد آب و هوایی را تجربه می‌کنند، خدمات ضروری مانند آب، بهداشت و مراقبت‌های بهداشتی به شکل ضعیفی ارائه می‌شود.
شاخص خطرات اقلیمی برای کودکان نشان می‌دهد:
۲۴۰ میلیون کودک در معرض سیلاب ساحلی هستند.
۳۳۰ میلیون کودک در معرض طغیان رودخانه‌ها هستند.
۴۰۰ میلیون کودک در معرض طوفان هستند.
۶۰۰ میلیون کودک در معرض بیماریهای عفونی (از طریق ناقل‌هایی مانند انسان، حیوان، حشرات و...) هستند.
۸۱۵ میلیون کودک در معرض آلودگی سرب هستند.
۸۲۰ میلیون کودک در معرض امواج گرما هستند.
۹۲۰ میلیون کودک در معرض کمبود آب هستند.
یک میلیارد کودک در معرض آلودگی هوای شدید هستند.
تخمین زده می‌شود ۸۵۰ میلیون کودک - از هر ۳ کودک ۱ نفر در سراسر جهان - در مناطقی زندگی می‌کنند که حداقل چهار مورد از این وضعیت‌های آب و هوایی و محیطی، با هم‌دیگر تداخل دارند. بیش از ۳۳۰ میلیون کودک - از هر ۷ کودک ۱ نفر در سراسر جهان - در مناطقی زندگی می‌کنند که حداقل از پنج نوع حادثه‌ی اقلیمی و محیطی آسیب دیده‌اند.
تغییرات اقلیمی بسیار ناعادلانه است. هیچ کودکی مسئول افزایش دمای جهان نیست درحالی که بیش‌ترین هزینه را بابت آن پرداخت خواهد کرد. کودکان کشورهایی که تعهد کم‌تری نسبت به کودکان‌شان دارند، بیش از همه آسیب خواهند دید.
یونیسف دولت‌ها، کسب‌وکارها و حامی‌های مربوطه را فرا می‌خواند:
۱-سرمایه گذاری برای تطبیق وضعیت با تغییرات اقلیمی و ارائه‌ی خدمات ضروری برای کودکان را افزایش دهید. برای محافظت از کودکان و افراد آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی درحال وقوع، اقلام حیاتی مانند آب و خدمات بهداشتی و آموزشی باید با شرایط درپیش رو تطبیق داده شوند.
۲-انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهید. برای جلوگیری از عوارض بحران تغییرات اقلیمی، اقدامی جامع و فوری لازم است. کشورها باید میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را حداقل تا ۴۵ درصد (در مقایسه با سال ۲۰۱۰) تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهند و گرمایش خود را کم‌تر از ۱.۵ درجه سانتیگراد نگهدارند.
۳-کودکان را با آموزش‌های مربوط به تغییرات آب و هوایی و مهارت‌های سبز آماده کنید. این کار برای سازگاری آن‌ها و آمادگی برای روبه‌رویی با نتیجه‌ی تغییرات اقلیمی، ضروری است. کودکان و جوانان با عواقب ویرانگر بحران آب و هوا و کمبود آب روبه‌رو خواهند شد درحالی که کم‌ترین تقصیر را دارند. ما در قبال همه جوانان و نسل‌های آینده مسئول هستیم.
۴-جوانان را در تمام گفت‌وگوها و تصمیمات اقلیمی ملی، منطقه‌ای و بین المللی، از جمله در COP26 مشارکت دهید. کودکان و جوانان باید در تمام تصمیم‌گیری‌های مربوط به آب و هوا شرکت داده شوند.
۵-مطمئن شوید روشی سبز با درصد کربن پایین را برای گذر از شرایط COVID-19 درنظر گرفته‌اید، طوری که ظرفیت نسل‌های آینده برای رسیدگی و حل بحران آب و هوا به خطر نیافتد.
نمونه‌هایی از تغییرات اقلیمی در کشورهای مختلف
افغانستان
در صبحی بسیار آلوده، مادری با دخترش در منطقه‌ای پوشیده از برف در کابل قدم می‌زند
به‌خاطر سوزاندن سوخت‌های فسیلی و سایر آلودگی‌های محیطی در کابل، کودکان در معرض ابتلا به بسیاری از عفونت‌های تنفسی مانند ذات‌الریه هستند. مرگ بر اثر ذات‌الریه، بزرگ‌ترین قاتل کودکان در کشورهای فقیر جهان است.
در ژانویه ۲۰۲۰، یونیسف و سایر سازمان‌های پیش‌رو در زمینه بهداشت و کودکان، میزبان رهبران جهان در مجمع جهانی ذات‌الریه کودکان (اولین مجمع بین المللی در نوع خود) بودند که در آن تعهداتی از دولت‌ها برای کاهش مرگ و میر ناشی از ذات‌الریه‌ی کودکان گرفته شد.
بنگلادش
کودکان در جاده‌ای غبارآلود در داکا، دوچرخه سواری می‌کنند
آلودگی هوا در داکا زمینه‌ی ابتلا به بیماری‌هایی مانند آسم، آلرژی به گرد و غبار، بیماریهای قلبی و سرطان ریه را ایجاد می‌کند.
یونیسف برای افزایش آگاهی در مورد تغییرات اقلیمی و ضرورت اقدام، با فعالان جوان حوزه آب و هوا همکاری می‌کند. ما ۳۰۰ نفر از فعالان حقوق کودک را از سراسر بنگلادش گرد هم آوردیم تا در مورد مشکل‌ها، سیاست‌ها و کنش‌های لازم با نمایندگان منتخب‌شان بحث کنند. طی جلسه، از ۱ میلیون کودک بنگلادشی در مورد تغییرات اقلیمی و راه‌های حفاظت از آینده خود مشاوره گرفته شد.
کامبوج
مردی همراه با پسرش در سیلابی که در حومه پنوم‌پن جاری شده، حرکت می‌کند
در سال ۲۰۲۰، کامبوج با شدیدترین سیل یک دهه گذشته‌اش مواجه شد و معیشت ۹۰۰۰۰۰ نفر تحت تأثیر قرار گرفت. مدارس تعطیل شدند و در جوامع آسیب دیده و ضعیف‌تر، خطر بیماریهای ناشی از آب آلوده و نگرانی برای تهیه مواد غذایی افزایش پیدا کرد.
یونیسف از برنامه دولت برای مقابله با سیل حمایت کرد و به بیش از ۲۵۰،۰۰۰ نفر در مناطق آسیب دیده آب، لوازم بهداشتی، کیت کمک‌های اولیه و کتاب‌های درسی برای مدارس ابتدایی و راهنمایی رساند.
ساحل عاج
کی مریام، ۳۱ ساله، زباله‌های پلاستیکی را در آبیدجان جمع‌آوری می‌کند
احتمالاً در جهانِ۳۰ سال آینده، چهار برابر بیش از پیش پلاستیک تولید خواهد شد. بدون مدیریت پسماندهای پلاستیکی، دسترسی به آب تمیز با وجود آلودگی آب‌های زیرزمینی، مسدود شدن زهکش‌ها توسط پلاستیک و آلودگی هوای ناشی از سوزاندن زباله‌ها تهدید می‌شود و به جاری شدن سیل و خطرات عمده زیست‌محیطی و سلامتی ختم می‌شود.
ماریام پلاستیک‌های جمع آوری شده‌ی خود را به Conceptos Plasticos که یک استارتاپ زیست‌محیطی و شریک یونیسف است، می‌فروشد. این استارتاپ، زباله‌های پلاستیکی را به مصالح ساختمانی برای مدارس جدید تبدیل می‌کند؛ آجرهایی که ۱۰۰ درصد از ضایعات پلاستیکی ساخته شده‌اند و مقرون به صرفه و با دوام هستند و به راحتی سر هم می‌شوند.
جمهوری دموکراتیک کنگو
در سال ۲۰۲۰، هنگامی رودخانه موتاهیو از بارش شدید باران سرریز شد، چندین روستا و زمین کشاورزی زیر آب رفت. هشتاد درصد از مزارع منطقه ماسسی آسیب دید یا تخریب شد و ذخایر دام و مواد غذایی نیز از بین رفت.
معلمان و والدین نگران بودند کودکان نتوانند سال تحصیلی خود را شروع کنند. یونیسف با حمایت دولت از کمپین بازگشایی ایمن مدارس که به ۳.۶ میلیون کودک رسیدگی کرد، به این وضعیت پاسخ داد. زیرساخت‌های آبرسانی و شستشوی دست تعمیر و ساخته شد و مواد بهداشتی هم تأمین شد.
فیجی
آم، پائولا، راتو لوک و نیم ناتابا، از دانش آموزان مدرسه، نشسته‌اند در کتابخانه‌ای که طوفان گرمسیری یاسا تخریب‌اش کرده است ژانویه ۲۰۲۱
هنگامی که انتظار می‌رفت طوفان پنجم زندگی بیش از ۸۵۰،۰۰۰ نفر را تحت تاثیر قرار دهد، یونیسف بلافاصله پس از حادثه با ارائه چادر و لوازم اولیه برای برطرف کردن نیازها و کمک به کودکان برای بازیابی امنیت روانی‌شان حضور پیدا کرد.
گواتمالا
سونیا مگالی‌پا و دو فرزندش، هرنان ۱۳ ساله و دافنه ۷ ساله، میزان آسیب را پس از گذر از طوفان‌های اتا و ایوتا می‌سنجند. آن‌ها خانه و بیش‌تر وسایل خود را از دست داده و مجبور شده‌اند به یک پناهگاه موقت نقل مکان کنند، ۲۰۲۰
طوفان، باعث رانش زمین و جاری شدن سیل شد و بر زندگی حدود ۱.۹ میلیون نفر تأثیر گذاشت. در شرایط همه‌گیری ویروس COVID-19، دسترسی محدود به آب سالم، خطر شیوع بیماری را افزایش می‌داد؛ به همین دلیل یونیسف ۱۹۰۰ کیت بهداشتی شامل سطل، صابون و قرص‌های ضد عفونی توزیع کرد و مخازن آب و تست‌های سنجش کیفیت آب را در دسترس خانواده‌های آسیب دیده قرار داد.
موزامبیک
زنی کودک بر دوش، از زمینی سیل زده برای رسیدن به پناهگاه عبور می‌کند
خانواده‌ها در جست‌و جوی کمک و پناهگاه از طوفان گرمسیری الوییز که بادهای شدید، باران سیل آسا و سیل شدید را به همراه دارد، در ژانویه ۲۰۲۱ به پناهگاه‌های موقتی مهاجرت کردند.
طوفان به زمین‌های کشاورزی، زیرساخت‌های حیاتی و هزاران خانه آسیب رساند و آن‌ها را نابود کرد و به خانواده‌هایی که درحال بهبود بخشیدن وضعیت خود از دوسال گذشته پس از طوفان ایدی بودند، ضربه‌ای ویرانگر وارد کرد. بسیاری از مردم همه چیز خود را در طوفان از دست دادند و تنها با لباسی که بر تن داشتند، به آن‌جا رسیدند.
پیش از آمدن الویز، تیم‌های اورژانس یونیسف در محل حضور داشتند. تجهیزات پزشکی و وسایل بهداشتی را آماده می‌کردند و برای خانواده‌های طوفان زده چادر برپا می‌کردند. یکی از معضل‌های اصلی هنگام وقوع سیل، خطر بیماریهای اسهال و وباست. یونیسف با دولت همکاری می‌کند تا جوامع آسیب دیده به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشته باشند.
سودان جنوبی
رودخانه پیبور سرریز شده است و امدادرسان‌های یونیسف، سطل‌هایی برای تصفیه آب و سایر لوازم اضطراری مانند کیت‌های بهداشتی را حمل می‌کنند تا میان ساکنان آن ناحیه، پخش کنند
در سال ۲۰۲۰، به دلیل بارندگی‌های شدید فصلی و جاری شدن سیل در چندین بخش از سودان جنوبی، تمرکز یونیسف بر دسترسی مردم به آب تمیز، بهداشت، تغذیه و راه‌های امن برای دسترسی به آن و همچنین ارائه‌ی خدماتی برای بازیافتن اعضای مفقود خانواده‌ها بوده است. یونیسف از بازگشایی مجدد مدارس ایمن شده در مناطقی که در اثر سیل آسیب دیده‌اند یا به عنوان پناهگاه استفاده می‌شوند، حمایت می‌کند.
زیمباوه
کودکان میان مزارع زیمبابوه قدم می‌زنند
طوفان ایدای در سال ۲۰۱۹ همراه با خشکسالی شدید در سال ۲۰۲۰، تاثیرات ناخوشایندی بر ساکنین نواحی شرقی کشور زیمباوه گذاشت. خشکسالی باعث شد تا یافتن خوراک دشوار شود. تخمین زده شد حدود ۱.۱ میلیون زن و کودک برای تأمین خوراک‌شان به حمایت نیاز دارند و ۹۸۰۰۰ کودک زیر ۵ سال برای بقای خود، نیاز فوری به تغذیه دارند.
یونیسف با ارائه مکمل‌های غذایی، از درمانی که برای پیشگیری از سوء تغذیه‌ی بیش از ۶۵۰،۰۰۰ کودک و زن ارائه شده بود، حمایت کرد.
کتاب‌های مرتبط:
گرم شدن زمین – شاهد عینی
ديدگاه شما