اغلب افراد از موسیقی لذت می‌برند و آن را شکلی از سرگرمی گذرا می‌دانند. اما برای افرادی که به طور جدی از دوران کودکی به آموش نواختن یک ساز می‌پردازند، تجربه موسیقی ممکن است چیزی بیشتر از این باشد.
پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که میان آموزش موسیقی در دوران کودکی و تقویت برخی توانایی‌های ذهنی دیگر ارتباط محکمی وجود دارد.
به گزارش همشهری آن لاین به نقل از LiveSCience، در یکی از این پژوهش ها در موسسه موسیقی و ذهن در دانشگاه "مک مستر" در کانادا، پژوهشگران گروهی از کودکان پیش از دبستان را که درس موسیقی می گرفتند با کودکانی که به کلاس موسیقی نمی رفتند، مقایسه کردند. کودکانی که آموزش موسیقی دیده بودند، پاسخ‌های مغزی قوی تری به شماری از آزمایش‌های تشخیص صدا نشان دادند.
این پژوهش بیانگر این بود که آموزش موسیقی باعث تغییر بخشی از قشر مغز می‌شود که مسئول شنوایی در کودکان است.
اما آیا ممکن است آموزش موسیقی درکودکی تاثیر گسترده تری بر مغز داشته باشد و شیوه تفکر وشناخت را تغییر دهد؟
بررسی بالا بر روی کودکان نشان داد حتی یک یا دو سال آموزش موسیقی براساس آزمایش‌هایی که تکانه‌های الکتریکی و مغناطیسی در مغز را ثبت می‌کنند، باعث تقویت حافظه و توجه می‌شود.
بنابراین تصور بر این است که آموزش موسیقی (نه تنها گوش دادن به موسیقی) بر توجه و حافظه اثر می گذارد و از راه همین ساز و کار ممکن است باعث یادگیری بهتر در شماری از حوزه‌های شناختی شود.
دلیل این تاثیر آموزش موسیقی بر افزایش توانایی مغزی، ممکن است این باشد که مهارت‌های حرکتی وشنوایی مورد نیاز برای نواختن یک ساز در یک ارکستر با دیگر افراد، به شدت نیاز به توجه، حافظه و توانایی مهار سایر کنش‌ها دارد.
در یک بررسی دیگر که در دانشگاه هاروارد انجام شد، میان آموزش موسیقی در ابتدای کودکی و بهبود مهارت‌های حرکتی و شنوایی و همچنین بهبود در توانایی گفتاری و استدلال غیرشفاهی، رابطه دیده شد.
دانشمندان همچنین کشف کرده‌اند که آموزش سازهای متفاوت باعث تاثیرگذاری بر نواحی متفاوتی از مغز می‌شود. تغییرات در مغز آوازخوانان، در محل‌های اندکی متفاوت نسبت به تغییرات مغز نوازنده سازهای زهی یا کییبرد رخ می‌دهد.
در یک بررسی دیگر که دردانشگاه اوهایو انجام شد، پژوهشگران نشان دادند که آموزش موسیقی به کودکان، سبب می‌شود که پاسخ دهی شنوایی آن ها به حد کودکی 2 تا 3 سال بزرگتر از آن ها برسد. هرچند که لزوما ضریب هوشی یا خلاقیت آن ها افزایش نمی یابد.
بر اساس یافته‌های این پژوهشگران تغییرات ناشی از گوش دادن مرتب موسیقی با بالارفتن سن بیشتر می شود و بیشترین افزایش در سن ۱۰ تا ۱۳ سالگی دیده می‌شود. بنابراین احتمالا یک دوره مهم برای کسب مهارت‌های موسیقیایی و گفتاری وجود دارد.
یک بررسی دیگر در دانشگاه تورونتو مستقیما به این موضوع پرداخت که آیا کسب توانایی موسیقیایی می‌تواند کودک را باهوش‌تر کند یا نه. انجام چنین ارزیابی‌های همیشه مشکل است، زیرا کنترل میزان تاثیر عوامل موثر بر هوش مانند میزان درآمد یا تحصیلات پدر و مادر مشکل است.
با این وجود این پژوهش نشان داد تنها گوش دادن به موسیقی، دست کم در کوتاه مدت به توانایی فرد در انجام برخی از آزمون‌های شناختی کمک می‌کند. همچنین آموزش واقعی موسیقی درکودکان به موفقیت بیشتر آن ها در انجام این آزمون‌ها می‌انجامد.