ارکستر کودکان، عبارت عجیبی نیست. تماشای یک گروه از کودکان در حال نواختن سازهای گوناگون در یک برنامه هم عجیب نیست. اما، اگر بشنویم این ارکستر کودکان ساکن یک اردوگاه پناهندگان فلسطینی در رام الله است، داستان فرق می‌کند.
در جایی که سیستم دفع فاضلاب ندارد و هجوم شبانه نیروهای نظامی مسئله‌ای همیشگی و پیش پا افتاده است، وجود ویولن‌ها و فلوت‌ها شگفت آور به نظر می‌رسد. این سازها و نوازندگان کوچک آن‌ها، بخشی از ارکستر اردوگاه الکمنجاتی هستند.
رمزی ابوردوان، ۳۱ سال دارد و یک پناهنده فلسطینی است که عمرش را در یک اردوگاه سپری کرده است. رمزی، در ۱۶ سالگی نوای یک ساز ویولا را شنید و دلباخته موسیقی و این ساز شد. سال‌ها بعد، او نهادی را راه‌اندازی کرد تا در آن به کودکان هم‌وطنش موسیقی بیاموزد.
نهادی که الکمنجاتی، نام گرفت و اکنون سازمان‌های خیریه بین‌المللی بسیاری از آن پشتیبانی می‌کنند. نهادی که فستیوال‌های مختلف برگزار می‌کند و صدها کودک در نوار غربی، غزه و لبنان در آن موسیقی می‌آموزند. آن‌ها قطعات دشوار موسیقی کلاسیک جهان را اجرا می‌کنند و با شرکت گروه‌های مختلف موسیقی از کشورهای دیگر جهان، در شهرهای مختلف فلسطین و لبنان کنسرت برگزار می‌کنند. آن‌ها ساز سازی و تئوری موسیقی می‌آموزند و در کارگاه‌های آموزشی مختلف شرکت می‌کنند. کودکان عضو این گروه و مربی‌های‌شان، می‌کوشند تا در هیاهوی جنگ، با ساز و موسیقی، زندگی را به میان مردم خود ببرند.
ایاد جردات، یکی از دست اندرکاران ارکستر است. او می گوید: "کودکان در اینجا تنها موسیقی نمی آموزند. آن‌ها، یاد می‌گیرند که احساسات و رویاهای خود را بروز دهند. آن‌ها می آموزند که گوش دهند و به فرهنگ‌ها و انواع دیگر موسیقی احترام بگذارند."
رمزی و همکارانش می‌کوشند تا امکان آموختن موسیقی را برای کودکانی که در اردوگاه‌ها و یا روستاهای فلسطین و لبنان زندگی می‌کنند، فراهم کنند. آن‌ها بر این باورند که با موسیقی و هنر می‌توانند به این کودکان کمک کنند تا در شرایط بسیار دشوار جنگ و نابرابری‌ها، خودباوری بیشتری داشته باشند و بهتر رشد کنند.
