نویسنده ی برجسته ی ادبیات کودک انگلستان و دارنده عنوان افتخاری ادبیات کودک و نوجوان بریتانیا، مالوری بلکمن، بر این باور است که ادبیات کودک و نوجوان انگلستان تنوع فرهنگی موجود در جامعه انگلستان را نشان نمی دهد و این مسئله یکی از دلایل بی علاقگی کودکان اقلیت های قومی به کتابخوانی و نگارش کتاب است.
مالوری معتقد است تعداد کتاب های تصویری درباره ی کودکان از نژادهای غیر سفیدپوست بسیار بسیار کم است. کتاب با موضوع سگ و گربه، خرگوش بسیار وجود دارد اما کتاب هایی که به اقلیت های قومی بپردازد بسیار کم است.
او می گوید هنگامی که به داستان نویسی برای نوجوانان پرداختم به من گفته می شد که کودک و نوجوان سفیدپوست دلشان نمی خواهد کتاب هایی درباره ی شخصیت های داستانی سیاه پوست بخوانند. او می افزاید گوناگونی و تنوع قومی در میان نویسندگان وجود ندارد.
کوآنتین بلیک تصویرگر برجسته انگلیسی هم با مالوری هم عقیده است و می گوید همیشه تلاش کرده است در تصاویرش اقلیت های قومی را نشان دهد. او می گوید تلاش می کنم در تصویرگری کودکانی از نژادهای گوناگون را به نمایش بگذارم. البته به خود داستان نیز بستگی دارد. دو یا سه سال پیش نخستین کتاب دیوید ویلیامز را که درباره ی یک پسر سفید پوست دبیرستانی بود تصویرگری کردم از نویسنده خواستم اجازه دهد چند تصویر دیگر هم به کتاب اضافه کنم، تا بتوانم تصویری از گوناگونی نژادی در انگلستان را به تصویر بکشم.
بلیک بر این باور است نویسندگان باید شخصیت هایی از اقلیت های قومی خلق کنند و فقط کار را به تصویرگران نسپارند. او می گوید: "وظیفه ما نیست که برای نویسندگان قانون بگذاریم اما به کسانی نیاز داریم که درباره این کودکان هم داستان بنویسند. با گفتن این موضوع، تلاش می کنیم نویسندگان را در این مورد آگاه کنیم.»
آنتونی هورویتس نویسنده مجموعه الکس رایدر هم با استقبال از طرح این موضوع بر این باور است که این مسئولیت بر عهده نویسندگانی است که با این فرهنگ ها آشنا هستند. او می گوید: "مطمئن نیستم بتوانم در این مورد چیزی بنویسم. اگر دست به چنین کاری بزنم در حالی که هیچ پیشینه و تجربه ای در این زمینه ندارم ممکن است مورد انتقاد قرار بگیرم. ما به افرادی مثل مالوری بلک من نیاز داریم، باید تعداد چنین نویسندگانی که شناخت درستی از اقلیت های قومی دارند، زیاد شود من خیلی خوشبین هستم."