در پیش درآمد، نخست به تعریف روششناسی و سپس هدف از کاربرد روششناسی در نقد ادبیات کودکان پرداخته شده است. به باور محمدهادی محمدی: « در ایران سنت نقد، نه از جنبه تاریخی عمق دارد و نه از جنبه تئوریک و علمی. چارچوبها و اصول نقد مشخص نیست و تأثیر نقد ذوقی و اخلاقی بر آثار ادبی کودکان مشهود است.... »
روششناسی نقد ادبیات کودکان برآن است که منتقد و بررس را با اصول نقد روشمند آشنا کند تا ارزیابیها و تفسیرهای آنها صرفا بر شالودههای ارزشگذاری ذوقی استوار نباشد. به این منظور روششناسی، ارزشهای موجود در متن را تفکیک میکند. با این شیوه میتوان به گونهای متن را ارزشگذاری و ارائه کرد که برای مخاطبان قابل فهم و تفسیر باشد و به نوعی ارزشگذاریها را استدلال کرد. رسیدن به این هدف ممکن نیست مگر اینکه رویکردی روشمند به جریان نقد ادبی در جهان معاصر داشته باشیم. استفاده از نظریهها در حوزه نقد ادبی به معنای تعصب و جزمیت روی مکتب یا روش خاصی از نقد نیست بلکه کاربرد درست این نظریهها در جای خود است. روششناسی نقد دارای دو بخش است. بخش اول به نقد و بخش دوم به نقد عملی اختصاص دارد. در بخش دوم، تحلیل تأویلی ـ زیبایی شناختی « شازده کوچولو »، نقد تطبیقی مؤلف و نقد ساختاری «داستان آن خمره » آمده است. در پایان کتاب، منابع و مراجع، مقالهها و منابع و مآخذ فنی معرفی شدهاند. این کتاب در سال ۱۳۷۷ برنده جایزه بهترین پژوهش سال شده است.