نویسنده و کارشناس ادبیات کودکان، عضو شورای نویسندگان نشریه‌های پیک
«فردوس وزیری» در سال 1308 در بافت کرمان به دنیا آمد و دوران کودکی را در این شهر سپری کرد. فردوس در هیجده سالگی پس از پایان دوره دانشسرای مقدماتی شبانه، آموزگار شد و سال‌ها در دبستان‌های تهران و اهواز سرگرم آموزش به کودکان بود. در سال‌های 1342 تا 1344 در کنار کار آموزگاری، کتاب‌فروشی‌های سخن و ایران در تهران را به شیوه‌ای نو و کم همتا اداره کرد. در سال 1344 به شورای نویسندگان مجله‌های پیک در مرکز انتشارات آموزشی وزارت آموزش‌وپرورش (مرکز تهیه خواندنی‌های نوسوادان) پیوست. او در سال 1348 سردبیر پیک کودک شد و عضو شورای نویسندگان پیک نوآموز و پیک دانش‌آموز نیز بود. فردوس از آن هنگام با نام فردوس وزیری یا مینو دستور برای کودکان و نوجوانان قصه و داستان می‌نوشت و بازنویسی می‌کرد و شعر می‌سرود. کره‌اسب سیاه از نخستین قصه‌هایش برای کودکان، همراه با چند قصه دیگر و همچنین بازنویسی او از قصه نخودی در شمار مجموعه کتاب‌های پیک از سوی مرکز تهیه خواندنی‌های نوسوادان (مرکز انتشارات آموزشی) در سال 1345 به چاپ رسیدند. نام این دو کتاب به‌عنوان کتاب‌های برگزیده شورای کتاب کودک، سال‌ها در فهرست کتاب‌های مناسب برای کودکان در صفحه پایانی کتاب‌های فارسی مقطع دبستان جای داشت. او به سبب کار پیوسته با کودکان، نیازهای روانی آنان را به‌خوبی می‌شناخت و می‌کوشید در قصه‌های خود به این نیازها پاسخ گوید. زبان آثار وزیری ساده، روان و فراخور دریافت کودکان شهری و روستایی بود. فردوس وزیری به‌خوبی آگاه بود که کودکان از آن هنگام که خواندن را آغاز می‌کنند، به سواد خواندنی خوب نیازمندند. در دوره مجله پیک کودک نوشته‌های ارزشمندی درباره هدف‌های زبان‌آموزی، آموزش رفتار، آشنایی با شعر، قصه و داستان، مهارت‌های زندگی، اهمیت نقاشی و نوشتن و گسترش واژگان کودک، از او به چاپ رسیده است. وزیری گنجینه پربار ادبیات کهن ایران را نیز به‌خوبی می‌شناخت و بدان ارج می‌نهاد. وی برای نوشتن قصه‌های خود از این گنجینه پربها بسیار سود جست و آن‌ها را دست‌مایه قصه‌های خود ساخت. در همان دوران که بسیاری از مربیان و آموزگاران درون‌مایه قصه‌های عامیانه ایران را از دید آموزشی و پرورشی، خرافی و ویران گر می‌پنداشتند، او به ارزش راستین آن‌ها پی برد و در گنجینه کهن قصه‌های عامیانه بسیار جست‌وجو کرد تا بهترین‌ها را دست‌چین کند و با زبانی ساده در دسترس کودکان بگذارد. دستاورد کار شبانه‌روزی فردوس وزیری برای کودکان، نزدیک به 500 قصه و داستان بود که در 14 سال در مجله‌های پیک کودک، پیک نوآموز، پیک دانش‌آموز و پیک نوجوانان و همچنین در کتاب‌های پیک و یا در سه جلد کتاب برایم قصه بخوان به چاپ رسیده‌اند.
فردوس وزیری در جایگاه آموزگار و نویسنده کودکان، دیدگاه‌های ارزشمندی درباره ادبیات کودکان داشت. او دیدگاه‌های خود را در رساله‌ای با عنوان معیارهای سنجش یک قصه کودکان برای بحث و گفت‌وگو در کارگاه ساده‌نویسی برای کودکان و نوجوانان در آبان ماه 1356 گردآورده بود. رساله وزیری در این کارگاه که از سوی مرکز انتشارت آموزشی برگزار شد، رهنمودهای گران بهایی برای نویسندگان جوان به همراه داشت. ایرج جهانشاهی، دوست و همکار فردوس وزیری، درباره آثار او چنین می‌گوید: در نوشته‌هایش به بسیاری از کودکان و نوجوانان این کشور، چون هر معلمی ریشه داد و همین سبب شد که همواره در یادها و خاطره‌ها و در اندیشه کودکان امروز و فردای کشورمان جاودانه بماند. از کار معلمی، خواه در گفتارش در کلاس درس، خواه در نوشته‌هایش برای میلیون‌ها کودک شنونده و خواننده آثارش لذت می‌برد. آنچه او را به کارش دل گرم می‌کرد همان امیدی است که قرن‌هاست جمله معلمان را دل‌خوش داشته است. اگر بتوانیم به کودکی چیزی بیاموزیم، اگر بتوانیم تنها در یک کودک احساسی از زیبایی، طعمی از راستی، نیاز به دانستن و تلاش برای آزاد زیستن را بیدار کنیم و برانگیزیم، رسالت خود را انجام داده‌ایم. فردوس وزیری چنین بود و برای مصلحتی پا بر سر حقیقتی نمی‌گذاشت. فردوس سال‌های آخر زندگی‌اش را با دردی جان کاه از بیماری سرطان خون سپری کرد و در همه این سال‌های پررنج، با امید و عشق به کودکان زیست. او در 18 آذر ماه 1358 چشم از جهان فروبست. پروین دولت‌آبادی یار دیرین فردوس هنگامی‌که او در نخستین دوره بیماری‌اش در بستر بیماری بود، از سر درد چنین گفت:
ای مرا همیشه یار
آن شکسته قامتت مباد!
ای صنوبر همیشه سرفشان، سر برآر!
بانوی شکوهمند قصه‌ها