«من از شاعر بچه‌ها بودنم افتخارمندم!» این جمله‌ی جوره هاشمی است. شاعری که نزدیک به هفتاد و پنج سال است برای بچه‌ها ترانه و شعر می‌سراید. شاعری که مهرش مثل شعرهایش در دل کودکان تاجیکستان جاری است.
جوره هاشمی یکی از معروف‌ترین شاعران کودک و نوجوان تاجیکستان است. او در 9 ژانویه 1948م. در شهر کانی بادام به دنیا آمد. تحصیلات مکتب میانه‌ی بیست و پنجم را در زادگاهش در سال 1965م. تمام کرد سپس در سال 1971م. در رشته‌ی زبان و ادبیات تاجیک از دانشگاه ملی تاجیکستان فارغ‌التحصیل شد. او ابتدا در نشریات دولتی ازجمله: عرفان کار می‌کرد. سپس ویراستار رادیو و تلوزیون تاجیکستان شد. در طی چند سال، مدیر شعبه‌ی روزنامه‌ی «پیانیر» تاجیکستان، دبیر اجرایی مجله‌ی «چشمه» و سردبیر هفته‌نامه‌ی «گُل‌گُل» بود. این هفته نامه برای کودکان و نوجوانان چاپ می‌شد.
جوره هاشمی سال‌های زیادی، بیست و پنج سال، مشاور اتفاق نویسندگان تاجیکستان در شعبۀ ادبیات کودکان و نوجوانان و یکی از مؤلفان کتاب سه‌جلدی «تذکرۀ ادبیات بچه‌ها» بوده است. این کتاب بخش مهمی از آثار نظم و نثر شاعران و نویسندگان کودک و نوجوان تاجیکستان را دربر دارد. درحال حاضر نیز مدیر شعبۀ ادبیات کودکان نشریات معارف، در شهر دوشنبه است.
نمونه‌ی شعرهایش در کتاب‌های درسی کودکان و نوجوانان تاجیکستان نیز وارد شده است. شعرهای او چنان مورد توجه کودکان است که آهنگسازان تاجیکستان، برای استفاده کودکان و نوجوانان، تعدادی از شعرهای او را آهنگ‌گذاری کرده‌اند. این شاعر چیره‌دست و دوست‌داشتنیِ کودکان، از سال 1990 عضو اتفاق نویسندگان تاجیکستان است.
در سایت کتابک بخوانید: شعرکودک و نوجوان در کشور تاجیکستان نگاهی به دوکتاب جوره هاشمی «چرا شمالک وزید؟» و «موسیقی خاموشی»
شعرهای او از سال 1965م. برای کودکان و نوجوانان چاپ شده است. برخی از آثار جوره هاشمی عبارت‌اند از: سایبان صدرنگه (1980)، آفتابک (1986)، خط امانی (1989)، من به کجا می‌دوم؟ (1998)، از یک‌یک تا لک‌لک (2000)، کُلچه چرا شیرین است؟ (2000)، «ر» می‌گویم من بُرّا (2003)، چرا شمالک وزید؟ (2008)، بچه‌ها و کوچه‌ها (2008)، موسیقی خاموشی (2012).