«این آب رودخانه که به آن دست زدی، مثل پایان لحظه ای است که اکنون سپری شده، و در عین حال آغاز لحظه ای هم هست که شروع شده است. زمان چنین چیزی است.» این جمله ها تعریفی از زمان است که از «لئوناردو داوینچی» نقاش و مخترع بزرگ ایتالیایی قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی، به جای مانده است.
تابلوهای «مونالیزا» و «شام آخر» شاید از شناخته شده ترین آثار «داوینچی» باشد. کمتر کسی است که نام آن ها را نشنیده باشد. او در طول زندگی اش افزون بر نقاشی، پژوهش ها و مطالعات زیادی انجام داد.
کتاب «نبوغ لئوناردو» برشی از زندگی داوینچی است که از زبان «جاکومو»، دستیار جوانش، روایت می شود.
جنبه های گوناگون شخصیت او از جمله علاقه مندی به طبیعت و موجودات زنده، به ویژه پرندگان و هم چنین «صلح طلبی» او، در کتاب نشان داده شده اند.
در صفحه های پایانی، گزیده ای از دست نوشته ها، مهارت ها و ابداعات داوینچی با طرح های رنگی خود او نشان داده شده اند.
تصویرهای دلنشین کتاب، از جمله ویزگی های مثبت این اثر است که بر جذابیت آن افزوده است.
