زمانه تیره‌تر از چشم‌های بسته‌ی ماست
جهان شکسته‌تر از قامت شکسته‌ی ماست
یکی شکوفه نمی‌بندد این درختان را
که خاک، خسته از اندیشه‌های خسته‌ی ماست
چرا نه آنکه به نه توی خویش بگریزیم
که آنچه مانده هم از آتش نشسته‌ی ماست
گسسته باد همان دست‌های پیوسته
کز این معامله خواهان دسته دسته‌ی ماست
به رستگاری دل، با تو تنگ می‌گویم
بيا و دست بر آور که عشق رسته‌ی ماست
فروردین ۹۷